Dirty south: The end (83)
Dirty south is het alter ego van Dragan Roganovic, geboren in het huidige Servie, maar dat heette in 1978 nog Joegoslavië. Op dertienjarige leeftijd vertrok de familie naar Australië en al snel was hij druk in de weer met draaitafels en cassetterecorders, om van de radio opgenomen muziek te mixen. Zijn carrière als producer ging pas echt van start in 2005, toen hij onder contract kwam van een Australisch label. Eind 2006 bereikte hij de eerste plaats van de Australische clublijsten met een remix van ‘It’s too late’ van Evermore. Als Dirty south vs Evermore kwam hij met ‘It’s too late (ride on)’ bij ons tot #75. ‘Let it go’ deed het in januari van dit jaar al een stuk beter: #34. Toen kondigden we al twee nieuwe nummers aan ‘Minority’ en ‘The end’.
‘The end’ is een oud nummer van the Doors. De sample werd opnieuw ingespeeld door Tyrrell, wiens echte naam Joel LeBlanc luidt. Joel is een multi-instrumentalist, zanger, producer en dj. In 1999 bracht hij nummers uit onder de naam Interfearence. Als sessiemuzikant heeft hij aan diverse nummers meegewerkt. Remixen maakte hij onder anderen voor Art of noise, David Gilmore & Rick Wright, George Michael, Lily Allen, Simply red en Supafly inc. Joel schreef mee aan het nummer ‘Be together’ van Supafly inc, deze week op #98. Samen met Chris Thomaidis vormt hij het project Hooked, en maakten ze remixen voor onder anderen Brand new heavies, Galliano en INXS.
De zang op ‘Dirty south’ is afkomstig van Joe Russo. Joe is schrijver van een aantal muziekboeken over onder andere Elvis Presley en Jim Morrison: ‘My eyes have seen you’ (1996). Daarnaast is hij ook zanger van de Doors-coverband the Soft parade, dat in 1990 door hem werd opgericht. Zijn doel met deze coverband, was het creëren van ‘de theatrale en poëtische sfeer’ van een Doors-concert. Hij noemde de band naar ‘The soft parade’, het vierde album van the Doors uit 1969, met daarop hun hit ‘Touch me’. Zoals je op de foto kunt zien is Joe zijn gezicht symmetrisch aan dat van zijn grote voorbeeld Jim Morrison. Voor de volledigheid: Joe staat links op de foto, Jim rechts.
‘The end’ is het laatste nummer op het debuutalbum ‘The doors’ van the Doors, opgenomen in 1966 en uitgebracht in 1967, met daarop de wereldhit ‘Light my fire’. ‘The end’ werd geschreven door zanger Jim Morrison over een stukgelopen relatie met een vriendin die hij al jaren kende. Het nummer duurt 11:44 minuten, en werd tijdens optredens als laatste gespeeld. In 1979 werd het nummer gebruikt in de film ‘Apocalypse now’ van Francis Ford Coppola. Tevens gebruikte Oliver Stone het in de film ‘The Doors’ uit 1991, tijdens een scène waarin de bandleden drugs gebruiken in de woestijn.
Het is niet de eerste keer dat een nummer van the Doors wordt gebruikt of gecoverd. ‘Light my fire’ is daarvan veruit het populairste. Al in 1968 nam José Feliciano zijn versie daarvan op. In 1991 werd een sample van ‘Light my fire’ door De la soul gebruikt in ‘A roller jam skating jam named ‘Saturdays’’ (#22). En in 2003 nam Idols-winnaar Will Young het nummer op en kwam daarmee tot #21. Een ander Doors-nummer, ‘Break on through’, kwam in de versie van Dionysos niet verder dan een tipnotering. Twee jaar geleden werd ‘Riders on the storm’ gesampled in ‘Rapture riders’ (#39) van Blondie vs the Doors.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten