Lana Wolf houdt nu alles zelf in de hand

Lana Wolf: See the light (45)

Toen Lana Wolf (Wezep, 14 december 1975) als 7-jarig meisje Linda Ronstadt hoorde zingen wist ze het zeker: dit wil ik ook! Het zou echter nog zeker zo’n tien jaar duren eer ze een deel van haar droom kon verwezenlijken. Lana zingt al sinds haar derde. Op haar tiende stond ze voor het eerst op het podium en deed mee aan een talentenjacht. Ze won de derde prijs en mocht in het voorprogramma zingen van BZN. Lana volgde zanglessen en na haar schooltijd zong ze in diverse bandjes.

In 1992, ze was pas zeventien, vertrok ze naar Tucson, Arizona om daar op te treden. Ze ontdekte dat de Amerikaanse muziek haar ding was en ging op zoek naar passende nummers, hetgeen mislukte. Terug in Nederland deed ze backing vocals bij onder andere René Froger, Frans Bauer maar ook internationale artiesten als the Trammps, George McCray, Jocelyn Brown.

geen vertouwen

In 1999 belandde ze in New York bij Camus Celli (producer van onder andere Tina Turner en Chaka Khan) en Paul Conte. Het klikte meteen, waarop Lana terugging naar Nederland om haar management enthousiast te maken voor haar plannen. Dat mislukte echter, waarop er niets anders opzat dan maar weer verder te gaan met optreden in het theater en bij diverse bands.

alles zelf doen

Maar één ding had ze inmiddels wel geleerd en dat was zich niet meer (financieel) afhankelijk stellen van anderen. En dus legde ze al haar spaargeld opzij en bleef zoeken naar het juiste geluid. Toen ze het nummer ‘Follow through’ van Gavin DeGraw hoorde, wist ze het, dat was wat ze zocht. Opnieuw zocht ze contact met Camus Celli, die inmiddels ‘Free’ het derde album van Gavin DeGraw had geproduceerd. En in december 2007 (ze stond al bijna op het punt geen album meer op te nemen), zat ze in New York. Vanwege een verkoudheid werden de opnames uitgesteld tot maart 2008.

Om kosten te besparen hield ze alles zelf in de hand: ze startte een eigen label, regelde zelf een videoclip, een locatie en deed ook zelf de catering. Ook de plugging (het aan de man/vrouw brengen van je plaatje) deed ze zelf. In 2009 verscheen ‘Why should I stay’ op single, maar kreeg weinig aandacht. Beter vergaat het ‘See the light’ dat binnenkomt op #45 en nu ook de weg vrij moet maken voor het album ‘Something about Lana’, dat dus twee jaar geleden werd opgenomen.