zondag 11 maart 2018

Albumflitsen bij week 10 - 10 maart 2018

Doordat Hella Cash van Josylvio het nog een week langer volhoudt aan de kop van de Album Top 100 (zie de Hitflits), moet Frans Bauer het na vier opeenvolgende #1-albums, genoegen nemen met een tweede plaats voor Levenslied. Wat er verder gebeurde in de Album Top 100, lees je in deze  editie van de albumflitsen.

#4 Daniel Lohues: Vlier
Bijna alle achttien nummers van Vlier, het elfde Nederlandstalige album van Daniel Lohues,  zijn ontstaan in een droom. Lohues: “Midden in de nacht wakker worden en denken dat ik de muziek nog aan heb staan beneden. Maar dan bleek het in mijn hoofd te zitten. Dan ging ik uit bed om die nog niet bestaande muziek uit te gaan werken tot nieuwe nummers.”

In tegenstelling tot zijn vorige album Moi (#4 in 2017), dat hij alleen opnam, doen op Vlier een handjevol muzikale vrienden mee: Bram Hakkens, Reyer Zwart, Bernard Gepken en Bart Wagemakers.

weer allenig

In Trouw verklaarde Daniel Lohues ‘veel gelukkiger te zijn als ik alleen ben’. Na zijn relatie met Stephanie Struijk, is hij dus weer allenig. Op 15 april verschijnt Daar, het eerste Nederlandstalige album van Stephanie Struijk, opnieuw geproduceerd door Lohues. Na de Vlier-tournee, begint Daniel Lohues een elektrische band en doet hij daarmee een clubtourtje. Daarna keert hij terug naar het theater, want dat is voor Lohues ‘het allermooiste dat hij ooit heeft gedaan’.

#7 Tory Lanez: Memories Don’t Lie
Don’t Lie is het tweede album van de Canadese rapper Tory Lanez, echte naam Daystar Peterson. Lanez heeft Nederlandse roots, zijn moeder, Luella, die jong overleed, is afkomstig uit Nederland. Zijn vader, een priester, is afkomstig van Barbados. Lanez verhuisde naar Zuid Florida, begon met het regisseren van muziekvideo’s en zette deze op YouTube. Sean Kingston zag zo’n video en zorgde voor de nodige contacten, die leidden tot het maken van diverse mixtapes. Halverwege 2015 sloot Lazez een platencontract met Mad Love Records, het label van Benny Blanco.

#34 Jhope: Hope World
In september bereikte het album Love Yourself 'Her van de Zuid-Koreaanse artiest BTS de negentiende plaats. Jung Ho-seok (Gwangju, 18 februari 1994) is één van drie rappers. Als Jhope maakte hij de mixtape Hope World. Met de titel uit hij zijn waardering voor Cole World, het debuutalbum van de Amerikaanse rapper J-Cole uit 2011. Voor de naam Jhope nam Seok de J van Jung en de H van Ho, beide onderdelen van zijn naam.

#41 Jonathan Wilson: Rare Birds
De uit Forest City, North Carolina, afkomstige Jonathan Wilson is behalve muzikant, ook producer van onder andere Father John Misty en Conor Oberst. In 2017 leverde Wilson bijdragen aan het #2-album  Is This The Life We Really Want? van Roger Waters. Momenteeel tourt Wilson met Waters in het kader van diens ‘US + Them’ tour. Grote kans dan ook dat je hem op het podium zult zien tijdens de optredens die Waters in juli geeft in de Ziggo Dome.

Ondanks alle drukke werkzaamheden, vond Wilson toch nog tijd voor het album Rare Birds, zijn derde soloproject en opvolger van Fanfare (#49 in 2013). Aan Rare Birds werkten onder andere Father John Misty, Lucius en Lana Del Rey mee.

#49 Headhunterz: The Return of Headhunterz
Op 30 september 2017 gaf Willem Rebergen, ofwel dj/producer Headhunterz, een optreden in de Ziggo Dome onder de titel ‘The Return of Headhunterz’. Na een aantal jaren house muziek te hebben gemaakt, keerde hij terug bij de hardstyle, de muziekstroming waarmee hij tussen 2007 en 2013 enkele hits scoorde.

Over The Return of Headhunterz, met slechts zeven tracks, zegt Headhunterz: “Dit mini-album vertelt mijn verhaal over het verliezen én terugvinden van mijn enige echte liefde, Hardstyle. Dit stukje muziek is daarom een eerbetoon aan onze scene en alle mensen die me wederom met open armen hebben verwelkomt, waar ik immens dankbaar voor ben. Ik hoop dat we met zijn allen verder bouwen kunnen bouwen aan deze unieke en toegewijde scene, zodat we er nog vele jaren van kunnen genieten. Dit is het begin van de rest van het verhaal.”

#67 UB40 featuring Ali, Astro & Mickey: A Real Labour of Love
Al sinds 2008 maakt zanger Ali Campbell geen deel meer uit van UB40. Hij verliet de band, wat later bleek, vanwege meningsverschillen met het management, geld dus. Het jaar daarop werd niet Maxi Priest, maar Duncan Campbell de nieuwe zanger. Ali had geen goed woord voor zijn broer: “Duncan vermoord mijn liedjes!”.

In november 2013 verliet ook percussionist Astro (= Terence Wilson)  UB40 en een maand later voegde toetsenist Mickey (Michael) Virtue zich bij de twee. In 2014 kondigde het drietal nieuwe muziek aan en bracht het gratis nummer ‘Reggae Music’ uit. In datzelfde jaar deden beide groepen (maar niet op dezelfde dag) een optreden in Dubai en kwamen de oud leden Ali, Astro en Mickey met een nieuwe naam: UB40 reunited.
Anno 2018 presenteren de oud leden zich als UB40 featuring Ali, Astro & Mickey. Op A Real Labour of Love, brengen ze nummers waar ze naar luisterden tijdens de eerste tournees toen ze nog deel uitmaakten van UB40. Liedjes van Stevie Wonder, Dennis Brown, Culture, Ken Booth en Gregory Isaac. Deze zomer is UB40 featuring Ali, Astro & Mickey te zien op het Amsterdamse Reggae Lake festival en op Bospop in Weert.


#79 the Breeders: All Nerve
In ons land scoorde de Amerikaanse indierockband the Breeders, slechts één hit: ‘Cannonball’ (#35 in 1994). Vanwege het singlesucces ging het album Last Splash uit 1993, in 1994 nog tien weken op herhaling.

All Nerve is het eerste nieuwe werk van the Breeders sinds LSXX uit 2008. Het is echter ook het eerste album in de bezetting van 1994, dus met de zusjes Kelley & Kim Deal, Jim MacPhearson (drums) en Josephine Wiggs (bas).
Aanleiding voor de reünie was in 2012 het naderende jubileum (twintig jaar) van het album Last Splash. Kelley: “We dachten, misschien moeten we wat herdenkingsshows doen. Maar dan wel met de band van toen. Dus belde ik Jim, en Kim met Josephine.” Beide hadden elkaar vijftien jaar niet gesproken. In het laatste weekend van juni staan the Breeders op het ‘Down The Rabbit Hole’ festival in park de Groene Heuvels in Beuningen.

#85 Jethro Tull: Heavy Horses
In september 2017 kondigde zanger Ian Anderson van de Britse rockband Jethro Tull een tournee aan ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van This Was, het debuutalbum uit 1968. Daarnaast kondigde de Britse muzikant een nieuw studioalbum aan, dat dit jaar moet uitkomen. Tot die tijd moeten we het doen met Heavy Horses uit 1978, en dus veertig jaar oud, dat opnieuw is uitgebracht in de ‘New Shoes Edition’, een box met drie cd’s en twee DVD’s.

#89 Superorganism: Superorganism
Het meest opvallende album van deze week is Superorganism van Superorganism. De achtkoppige band is namelijk volledig ontstaan via het internet. De leden komen uit Londen, Sidney, Japan, Zuid-Korea en Nieuw-Zeeland en wonen sinds 2017 in een huis in Londen.

De acht vonden elkaar via muziek fora en Soundcloud demo’s. Emily ( = Mark David Turner, 29 uit Sidney), Harry ( = Christopher Young, 29 uit Londen), Tucan (= Timothy ‘Tim’ Shann uit Zuid-Korea) en Robert Strange (= Blair Everson uit Nieuw-Zeeland), vormden sinds 2010 de band the Eversons.
Zangeres Orono Noguchi (18, uit Japan, maar studerend in de Amerikaanse staat Maine) was een fan van the Eversons en ging een keer kijken bij een optreden in Japan. Vanaf dat moment hielden ze contact via het internet. In 2017 leidde het tot de start van Superorganism. De andere drie leden zijn Ruby, B en Soul, afkomstig uit Zuid-Korea.

Eind 2017 werd Superorganism genomineerd voor de BBC Sound of 2018, de lijst met talenten voor het nieuwe popjaar. Hoewel de Noorse zangeres Sigrid de meeste stemmen kreeg, heeft Superorganism (voorlopig) meer succes. In januari stond de band op Eurosonic en deze week debuteert het gezelschap met het gelijknamige album op de 89e plaats.

#90 Moby: Everything Was Beautiful, And Nothing Hurt
Na Innocents (#25 in 2013) is het lange tijd stil gebleven rond Richard Melville Hall, beter bekend als Moby, één van de grondleggers van de hedendaagse dance. Die tijd besteedde hij onder andere aan Everything Was Beautiful, And Nothing Hurt, zijn vijftiende studioalbum. Deze titel refereert naar een grafschrift ter nagedachtenis van Billy Pilgrim, een personage in de roman ‘Slaughterhouse-Five’ van de Amerikaanse schrijver Kurt Vonnegut.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten