Album Top 100: Adele vijfde keer naar #1

In tegenstelling tot de Britse albumlijst waar ‘Back to black’ van Amy Winehouse postuum een derde week de lijst aanvoert, hield het album het bij ons maar één week vol en zakt deze week naar de tweede plaats. Ook haar album ‘Frank’ moet inleveren en zakt bij ons van 25 naar #41 en in de Britse albumlijst van 3 naar #4.

In onze albumlijst stijgt ‘21’ van Adele terug naar de eerste plaats en staat nu voor de 24e week bovenaan. Met nog bijna 20 weken te gaan moet het mogelijk zijn de 30 weken van ‘Deleted scenes from the cutting room floor’ van Carol Emerald te evenaren. Echte grote releases zijn pas in september te verwachten, dus ‘21’ zal nog wel even #1 blijven.

Overigens evenaren de dames deze week wel een hoogtepunt en dat is voor de vijfde keer naar #1 stijgen. Caro deed dat begin dit jaar in de 48e week en dat was tevens de laatste week dat haar album #1 zou staan. Adele doet het al in de 29e week en het zal niet de laatste keer zijn. Wellicht volgt over twee weken al de zesde keer, waarmee ze dan ‘Falling into you’ van Céline Dion evenaart.

De kans dat ‘21’ volgende week al weer de eerste plaats moet afstaan, is aanwezig, met het album ‘Watch the throne’ van Jay Z & Kanye West, dat sinds vrijdag in de winkels ligt. Maar het album komt deze week al binnen op de derde plaats. Hoe kan dat, horen wij je denken?

digitaal

De reden voor de binnenkomst, zijn uitsluitend digitale verkopen. Bin ons weten is dat de eerste keer in de albumhistorie. Het is nu afwachten of er genoeg fans van beide acts zijn die gewacht hebben met de aankoop van het fysieke album, dat sinds vrijdag te koop is. Want dan zou het voor beiden wel eens hun eerste #1-album in Nederland kunnen betekenen.

Nog even terug naar ‘21’ van Adele, want in de Amerikaanse albumlijst staat het album voor de twaalfde week bovenaan. Sinds 1988 is er geen album van een Britse act geweest dat langer dan twaalf weken bovenaan stond. Die twaalf weken werden destijds bereikt door ‘Faith’ van George Michael. De kans dat ‘21’ een dertiende week in zal gaan aan top van de Billboard Album Top 200, is zeer klein. Ook daar ligt ‘Watch the throne’ van Jay Z & Kanye West in de (digitale) winkels.

Dan het restant binnenkomers:

‘In waves’ op #44, is het vijfde studioalbum van de Amerikaanse heavy metal band Trivium en het eerste met de nieuwe drummer Nick Augusto die Travis Smith opvolgt die de band in 2009 verliet. ‘In waves’ is het derde album van Trivium dat een notering krijgt en het meest succesvolle. ‘The Cusade’ kwam in 2006 tot #64, ‘Shogun’ haalde in 2008 de 49e plaats.

‘An American trilogy’ op #81, is postuum het hitparadedebuut van de Amerikaanse singer-songwriter Mickey Newbury. Newbury, geboren als Milton Sims Newbury Jr. op 19 mei 1940 in Houston, Texas, maakte deel uit van de zanggroep the Embers, dat optrad vóór Sam Cooke en Johnny Cash.

Tijdens zijn leven bracht Mickey Newbury diverse albums uit, maar bekender is hij van de liedjes die hij voor anderen schreef, waaronder Tom Jones, Roy Orbison, Elvis Presley, Roberta Flack en Olivia Newton-John. ‘An American trilogy’ is een box van drie gemasterde albums van Newbury, opgenomen tussen 1969 en 1973 in de Cinderella sound studio in Madison, Tennessee, en een album met niet eerder uitgebracht materiaal. Newbury overleed op 29 september 2002.

De derde en tevens laagste eersteweeks notering komt op #86 voor rekening van Jonathan Wilson met het album ‘Gentle spirit’. Jonathan spencer Wilson, geboren op 30 december 1974 in Forest city, North Carolina, is naast zanger/gitarist, ook producer. Zo werkte hij samen met Erykah Badu en Elvis Costello en is hij co-producer van ‘Singing ax’ van J. Tillman, drummer bij Fleet foxes. In 2007 nam Wilson het album ‘Frankie Ray’ op, dat nooit is uitgebracht. ‘Gentle spirit’ is dan ook zijn eerste echte album.

Album Top 100: ‘Wit licht’ verliest terrein

In de Album Top 100 straalt het witte licht minder vel als vorige week, krijgt Novastar vooral ’s nachts inspiratie, is Maria Mena niet langer boos meer, komen twee miljonairs met een nieuw album, en laten twee oudgedienden weer van zich horen.

Marco Borsato: Wit licht (1) *** tweede week op #1 ***
Niet geheel onverwachts is ‘Wit licht’ van Marco Borsato nog steeds het bestverkochte album in Nederland. Toch is het overwicht op ‘Death magnetic’ van Metallica gedaald van 82 naar 64%, nog steeds aanzienlijk. Marco staat nu over zeven #1-albums in totaal 27 weken op de eerste plaats. In Vlaanderen stijgt ‘Wit licht’ in de tweede week naar de eerste plaats, en is daar zijn zesde #1-album.

Aanstaande donderdag start de 8-delige concertreeks ‘Wit licht’ in het Gelredome in Arnhem. Dus zal de aandacht voor ‘Wit licht’ nog wel even aanhouden. De grote vraag is echter of het Marco zal lukken om een andere grote Nederpopact tegen te houden. Sinds vrijdag ligt ‘Oktober’ van Bløf in de winkels. We zijn benieuwd of zij Marco weten te onttronen. Aanstaande woensdag komen we daar op terug in de midweek!

weer een prijs

Afgelopen zaterdag, 4 oktober, heeft Marco in Zandvoort de ‘Prix d’humanité’ uitgereikt gekregen voor zijn werk als ambassadeur van War child. De prijs wordt uitgereikt aan een persoon of instantie die zich buitengewoon inspant voor kinderen. En dit jaar is dat Marco Borsato, als ambassadeur van War child, voor het vele werk dat hij en War child hebben gedaan voor kinderen. In het verleden werd deze prijs uitgereikt aan ondermeer Majoor Bosshardt, Mies Bouwman, SOS-kinderdorpen, Greenpeace, de VARA-speelgoedactie (Kinderen voor kinderen) en Herman van Veen voor Unicef. De prijs bestaat uit een beeldhouwwerk, gemaakt door Lous Rozendaal en een startbedrag voor War child van € 10.000, wat waarschijnlijk verdubbeld zal worden door ontwikkelingsgelden van Cordaid.

Novastar: Almost bangor (7)
De single ‘Because’ is erg goed ontvangen; het nummer stijgt in de tweede week naar #61. Maar men keek veel meer uit naar ‘Almost bangor’, het derde album van Novastar. Vier jaar lang duurde het voor ‘Another lonely soul’ een opvolger kreeg. Een aantal redenen liggen daaraan ten grondslag, zoals een andere platenmaatschappij. Daarnaast heeft Novastar veel getourd, waardoor het schrijven van nieuwe nummers er niet van is gekomen. En aangezien Joost Zweegers zijn nummers het liefst thuis schrijft (in Frankrijk) en dan vooral ’s nachts, heeft het zolang geduurd. Door een ongeluk aan zijn voet, waardoor hij lange tijd moest revalideren, kreeg hij die tijd. En in Frankrijk heeft hij zichzelf dan ook muzikaal hervonden, waardoor de nummers als het ware vanzelf kwamen. ‘Almost bangor’ noemt hij zelf ‘de soundtrack voor de herfst’.

Maria Mena: Cause and effect (8)
Op ‘Cause and effect’, het vierde album van Maria Mena, zingt ze over de tijd dat ze anorexia had, depressief was en over de scheiding van haar ouders. Maria: “Ik had heel veel pijn in me en besefte dat ik niet mijn hele leven zo boos en bitter kon blijven. Door aan deze cd te werken, raakte ik het geleidelijk kwijt. Mijn ouders hebben de cd inmiddels gehoord en vinden het prima. Ze begrijpen het, we hebben nu een goede relatie.” Toch is het geen triest album geworden, omdat de melodieën vrolijk zijn. Een cd maak je in eerste instantie voor jezelf, maar Maria maakte hem ook voor haar vriend, waarmee ze wil trouwen en een gezin wil stichten. Op het album prijkt een cover: ‘I was made for loving you’ van Kiss.

James Morrison: Songs for you, truths for me (11)
Meer dan twee miljoen stuks verkocht James Morrison wereldwijd van zijn debuutalbum, dus ‘Undiscovered’ (zoals die plaat heette) is hij al lang niet meer. James had aanvankelijk moeite met het schrijven aan de opvolger: “Zo gauw als ik een goed idee had, ging ik daarover nadenken en liep het mis. Maar toen viel het kwartje: ik moest gewoon m’n gevoel volgen. Zo ging dat bij het debuutalbum ook en ik denk dat één van de dingen is die de mensen bevielen aan mijn eerste plaat. Ik wilde gewoon te hard m’n best doen.” Nou James, de Megaman is blij dat je je gevoel gevolgd bent; in huize Megaman zijn we bijzonder te spreken over je nieuwe plaat!


Robin Thicke: Something else (25)
Nog een album-miljonair: van zijn voorgaande plaat, ‘The evolution of Robin Thicke’, verkocht de gelijknamige zanger anderhalf miljoen stuks. Na twee jaar werd het tijd voor een opvolger, heel toepasselijk ‘Something else’. Het is meteen zijn best genoteerde album, want ‘The evolution of’ bleef bij ons op een magere zestigste plaats steken en zijn debuut, ‘A beautiful world’, kwam tot #36 in 2003. Robin over zijn nieuwe plaat: “Op mijn laatste album wilde ik mensen mijn leven in laten lopen en een verbinding zoeken tussen hun en mijn wereld. Het nieuwe album is meer over mengen van grote denkers, harten en geesten om me heen. Toen ik begon met schrijven was ik al mensen aan het omhelzen. Nu wilde ik gewoon met hen dansen en lachen.” De Megaman heeft geen idee waar Thicke het over heeft...

Frans Bauer: Zijn 50 mooiste duetten (27)
Nee, we zeiden het al aan het begin van deze Megaman: juist ‘Als ik met jou op wolken zweef’, zijn #1-duet mete Marianne Weber, staat er niet op. Wat dan wel? Welnu, zo’n beetje alle duetten die Frans Bauer de afgelopen jaren opnam, zijn verzameld op deze drie cd’s. Dat betekent: maar liefst 31 duetten met Marianne Weber, veertien met Corry Konings, drie met Vader Abraham, een met Lee Towers en een met aanstaande vader Bassie. Niks nieuws, hele albums zijn gewoon bij elkaar gevoegd en gerecycled.

Frans Duijts: Zo ben ik mezelf (38)
Zo, drie miljoenen verkopende artiesten gehad, dan krijgen we nu Frans Duijts. Van zijn debuutplaat, ‘Denken dat je alles mag’, zijn er vierduizend verkocht, dus Frans hoeft voorlopig nog niet met vervroegd pensioen. Zijn nieuwe plaat, ‘Zo ben ik mezelf’, staat deze week in de kijker bij ‘De gouden uren’, het TROS-Radio 2-programma van Daniël Dekker.

Thomas Berge: Live in de Heineken Music Hall in Amsterdam (46)
Op 7 en 8 maart stond Thomas Berge in de Amsterdamse bierhal. Daar is nu zowel een DVD (#8 in de DVD Music top 30) als album van uitgebracht. Naast alle grote hits (16 inmiddels), staan op de DVD ook het gastoptreden van Ali B en Tess, waarmee hij de hit ‘De stem van mijn hart’ scoorde.

Jackson Browne: Time the conquer (48)
Dit is de tweede albumnotering dit jaar van Clyde Jackson Browne (Heidelberg, West-Duitsland, 9 oktober 1948), oftewel Jackson Browne. In maart stond ‘Solo acoustic vol. 2’ twee weken genoteerd met als hoogste notering #70. Nu is het, sinds zes jaar, weer tijd voor een heel nieuw album: ‘Time to conquer’. Daarop laat hij zich, zoals hij altijd al deed, niet onbetuigd over Bush, de huidige president van de Verenigde Staten van Amerika.

Recentelijk verbood hij de Republikeinse presidentskandidaat John McCain om zijn nummer ‘Running on empty’ nog langer te gebruiken als achtergrondmuziek bij een verkiezingsspotje gericht tegen de Democratische kandidaat Barack Obama. McCains team had daar geen toestemming voor gevraagd.

Trivium: Shogun (49)
‘Shogun’ is het vierde album van het uit Orlando, Florida afkomstige Trivium. De band bestaat sinds 2000 en ontstond op Lake Brantley High School, waar Matt Heavy (zang/gitaar), liedjes van Metallica coverde. Voormalig zanger Brad Lewter hoorde dat en vroeg hem voor zijn band. Vervolgens gingen de twee naar Travis Smith (drums), speelden met hem ‘For whom the bell tolls’ en de band Trivium was een feit. Na veel optredens in bars, vertrok Brad en werd Matt de nieuwe zanger. Anno 2008 bestaat de band nog uit Corey Beaulieu (gitaar/achtergrondzang) en Paolo Gregoletto (bas/achtergrondzang). Het album ‘Shogun’ is niet geproduceerd door Jason Suecof, maar door Nick Raskulinecz. De groep wilde hiermee een andere weg inslaan. Naast de cd is er ook een DVD van ‘Shogun’ verschenen. Daarop onder andere een cover van ‘Iron maiden’ van … Iron maiden.

the Rasmus: Black roses (51)
De Finse groep the Rasmus kennen we vooral van hits als ‘In the shadows’ (#6 in 2003) en ‘First day of my life’ (#28 in 2004). ‘Black roses’ is inmiddels het zevende album, waaraan de groep eind 2006 aan is begonnen. Van de 30 nummers die ze sindsdien schreven, bereikten uiteindelijk 11 (+1 bonusnummer) het album, dat geproduceerd werd door Desmond Child, die goed is voor een verkoop van meer dan 700 miljoen albums (zijn eigen niet meegerekend). De opnames vonden plaats in Helsinki, Nashville, Stockholm, Singapore, Berlijn en Griekenland. Het album zou in maart al uitkomen, maar werd uitgesteld vanwege een aantal nieuwe nummers die de band persé op het album wilde hebben.

T.I.: Paper trail (60)
Elke nadeel hepse voordeel, sprak een bekend Nederlands filosoof al. Het nadeel van T.I.: eind vorig jaar stond hij onder huisarrest vanwege verboden wapenbezit. Het voordeel: omdat hij zijn huis niet uitmocht, had T.I. genoeg tijd over om songs te schrijven. Hij schreef er een vijftigtal en had dus de keus voor zijn nieuwe album. Hij had zelfs tijd om de teksten volledig uit te schrijven, vandaar de titel ‘Paper trail’. Begin vorige maand vestigde T.I. in de Billboard Hot 100 een record, door met de eerste single van dat album, ‘Whatever you like’, de grootste sprong ooit te maken naar de top: hij klom van 71 naar #1.

Sabrina Starke: Yellow brick road (86)
We schreven het al onlangs toen haar single binnenkwam: Sabrina Starke is de muziek-ambassadrice van Rotterdam. Die titel verdiende ze door het winnen van de ‘VSB-fonds Music matters award’. De 29-jarige Rotterdamse van Surinaamse komaf komt deze week met haar debuutalbum. Sabrina zong hiervoor bij de achtvrouwsgroep the Mighty 8 hiphop & soul from a lady’s perspective en stond met hen op #2 in Suriname met ‘Romeo and Juliet’.

James Taylor: Covers (92)
Inderdaad, een nieuw album van James Taylor en inderdaad, het staat vol met covers. Net als T.I. had James Taylor huisarrest en dus tijd genoeg voor het album. Had het huisarrest van T.I. een juridische achtergrond, James Taylor had meteorologisch tegenslag: in januari raakte hij ingesneeuwd in een tot studio omgebouwde schuur in Weston, Massachusetts. Taylor had tien dagen de tijd en nam twintig songs op. Twaalf daarvan zijn op dit album terechtgekomen. De bekendste nummers zijn ‘Suzanne’ (Leonard Cohen), ‘Hound dog’ (Elvis Presley), ‘On Broadway’ (the Drifters), ‘Summertime blues’ (Eddie Cochran) en ‘Not fade away’ (Buddy Holly).