Amy Winehouse: Back to black (1)Het was de hele week spannend: het nieuwe album van Racoon had aan het begin van de week een lichte voorsprong, maar Amy Winehouse kwam, hoe verder de week vorderde, steeds een stapje dichterbij. En aan het eind van de week heeft ze het opnieuw gered: ‘Back to black’ finisht met slechts 2% voorsprong opnieuw op #1 in de Album Top 100 en staat nu al zeven weken lang bovenaan.
Racoon: Before you leave (2)Helaas, ze komen nét een paar procentjes tekort en missen dus deze week hun eerste #1-hit. Racoon kwam met het vorige album ‘Another day’, ook tot een tweede plaats; een notering die nota bene pas in de 43e week werd behaald. Dat doen de Zeeuwen nu beter: ze komen met ‘Before you leave’ meteen maar op #2 binnen, en het scheelde maar een haartje...
De Megaman vroeg aan Racoon: Hoe kwam het album tot stand? “We schrijven altijd door. Dat stopt nooit. In februari 2007 hadden we zo'n zestig ideeën bij elkaar. Met Michel Schoots, onze producer, hebben we de beste eruit gepikt en hebben we vijfenhalve maand in de oefenruimte gezeten. Schrijven, schrijven, schrijven. Bouwen, bouwen, bouwen. Uiteindelijk zijn er twaalf liedjes overgebleven. De laatste maand hebben we gebruikt om ze perfect te leren spelen. Pas toen zijn we de studio ingegaan en hebben we alles zo veel mogelijk live opgenomen. We hebben nooit zo’n idee van hoe een plaat moet worden. We schrijven gewoon, vanuit ons hart. Daar zijn die twaalf liedjes uitgekomen. We hebben ze allemaal met zowel elektrische als akoestische gitaar gespeeld. Wat het mooiste is, blijft. Zonder opzet is dat twaalf keer akoestische gitaar geworden.”
Nick Cave & the Bad seeds: Dig, Lazarus, dig!!! (11)Een halve eeuw oud is hij inmiddels, Nick Cave, en samen met zijn Bad seeds maakt hij ook al bijna een kwart eeuw muziek... We worden oud, mensen, we worden oud... Maar goed, de Australiër (geboren op 22 september in (Warracknabeal) heeft weer een prima nieuwe plaat gemaakt, die het bovendien hitparadetechnisch gesproken ook goed doet, met een binnenkomst op #11. Ter promotie van dit nieuwe album geven Nick Cave & the Bad seeds een concert in de Heineken music hall in Amsterdam op 28 april.
Erykah Badu: New Amerykah part 1 (25)
Haar vorige album dateert al weer van bijna vijf jaar geleden, maar stilgezeten heeft Erykah Badu zeker niet. Allereerst had ze het erg druk met de geboorte en de opvoeding van haar dochter, Puma. Maar tussen de bedrijven door heeft Erykah nog voldoende tijd gevonden om liedjes te schrijven: dit jaar mogen we maar liefst drie nieuwe albums van haar verwachten! ‘New Amerykah part 1’ ligt net in de winkels, inmiddels al voorafgegaan door de single ‘Honey’. In juli komt deel 2 van de albumreeks al uit en wellicht kun je tegen de kerst deel 3 in de platenzaken vinden.
U-niq: Het kapitalisme (31)
Je hebt van die rappers bij wie alles wat ze aanraken in goud verandert. Nou, U-niq, het alias van de 31-jarige Anthony Pengel (geboren op 10 juli in Rotterdam) behoort niet tot die groep... Hij speelt in het landelijk jeugdteam van Feyenoord, maar breekt niet door naar het eerste team. Zijn eerste album, bij Sony, flopt. Hij wordt lid van het rapcollectief Committee gunmen (met o.a. E-life en Anonymous Mis), maar daar komt weinig uit. Zijn Nederlandstalige debuutalbum ‘Rotterdam’ blijft in 2006 steken op slechts één weekje Album Top 100 (#78). Hij sluit zich aan bij de hiphopgroep Most official, maar verder dan één mixtape komt het gezelschap niet. Gelukkig is daar nu ‘Het kapitalisme’ en heeft U-niq eindelijk een flinke hit te pakken!
Flogging Molly: Float (37)
De vrolijke punkers van Flogging Molly scoren al hun vierde albumhit in Nederland. De mannen en één vrouw uit Los Angeles, die een kruising maken van punk en Ierse folk, en dus doorgaan waar the Pogues ooit zijn opgehouden, scoren met ‘Float’ via een 37e plek hun grootste hit in Nederland tot nu toe. Het is inmiddels om de twee jaar raak voor de heren, na hits in 2002, 2004 en 2006.
the Black crowes: Warpaint (51)
Zeven jaar lang hebben we moeten wachten op een levensteken van the Black crowes, maar met ‘Warpaint’ zijn ze weer helemaal terug. De broers Chris en Rich Robinson uit Atlanta rocken weer als vanouds. De band heeft na achttien jaar inmiddels al meer ex-leden dan leden, maar dat mag de pret niet drukken. De mannen ondernemen een nieuwe, dappere poging om hun Nederlands record, een 17e plek voor ‘Amorica’ in 1994, uit de boeken te krijgen.
Death angel: Killing season (56)Altijd leuk, een beetje death metal in de Album Top 100. Zesentwintig jaar terug werd de band Death angel opgericht in Concord, Californië. In 1987 volgt, onder auspiciën van Metallica, het debuutalbum, waarna Death angel uitgroeit tot een van de grote spelers in death-metalland. In 1991 gaat de groep uit elkaar, maar tien jaar later volgt een heroprichting. Na een come back-album in 2004 is ‘Killing season’ hun volgende plaat. Het album is opgenomen in de studio van Foo fighers-vooman Dave Grohl, Studio 606 in Northridge, Californië.
Danko Jones: Never too loud (60)
Punk hebben we gehad, bluesrock hebben we gehad, death metal hebben we gehad, dan wordt het dus tijd voor een stukje hardrock. En dat vinden we bij de band Danko Jones uit Toronto, Canada. De band is vernoemd naar hun zanger/ gitarist en bestaat al twaalf jaar. ‘Never too loud’, dat lijkt de Megaman een toepasselijke titel voor een hardrockband. Het is hun vierde album; van hun vorige behaalde alleen ‘Sleep is the enemy’ uit 2006 bij ons een notering, #57. Het nieuwe album is al voorafgegaan door een single, ‘Code of the road’.
the Gutter twins: Saturnalia (82)
Nee, het is geen tweeling, en in de goot liggen ze hopelijk ook niet. The Gutter twins is een samenwerkingsverband van Greg Dulli (van Afghan whigs) en Mark Lanegan (van Screaming trees en Queens of the stone age). De twee werken al sinds 2000 regelmatig samen aan elkaars projecten en slaan nu de handen volledig ineen. Vorige maand was het tweetal al in Amsterdam te bewonderen tijdens een concert in de Melkweg ter promotie van hun album ‘Saturnalia’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten