Album Top 100: laatste week voor Amy MacDonald

In de Album Top 100 zou het wel eens de laatste week voor Amy MacDonald kunnen zijn op #1, gaat Di-rect op de akoestische tour, laat N.E.R.D. zich inspireren door Discovery channel en gaan Lisa, Amy & Shelley voor 300%.

Amy MacDonald: This is the life (1)
Tsjeemie de peemie, het gaat goed met Amy! Nog altijd staat ‘This is the life’ bovenaan bij de singles én bij de albums. Ruim twee keer zoveel verkoopt ze met haar album als de naaste concurrentie, Nick & Simon. Zo op het eerste gezicht lijkt er dus voor Amy geen vuiltje aan de lucht te zijn: de hele album top 5 is al stokoud. Amy MacDonald zelf staat er al 21 weken in, maar is de jongste in de top 5. Op #2 staan Nick & Simon, 38 weken genoteerd, op #3 Amy Winehouse (76 weken), op #4 Alain Clark (32 weken) en op #5 Anouk (29 weken). Dat kan dus nooit een bedreiging zijn voor de koppositie. Maar die bedreiging komt er wel van een nieuwe plaat die sinds vrijdag in de winkels ligt: de nieuwe van Coldplay: ‘Viva la vida or death and all his friends’.

In de Britse cd-winkels lag het album van Coldplay al op donderdag in de winkels. Daar worden de hitlijsten op zaterdagavond afgesloten. En in slechts drie dagen tijd (do-za), zijn er daar 302.074 stuks van verkocht. Meer dan genoeg voor een eerste plaats dus, hun vierde inmiddels.

Di-rect: Live acoustic (14)
Van rock naar pluche; de Haagse band Di-rect maakte vorig jaar de overstap van de concertzaaltjes naar de theaters. Alle bekende nummers werden in een nieuw, semi-akoestisch jasje gestoken. De succesvolle theatertour is nu terug te luisteren op cd, ‘Live acoustic’, én te bekijken, want er is ook een combi van cd en dvd uit.

N.E.R.D.: Seeing sounds (16)
N.E.R.D. heeft zich laten inspireren door Discovery channel: de heren Pharrell Williams, Chad Hugo en Shay Haley zaten eens een avondje te zappen, toen ze tegen een reportage over synestesie aanliepen: de situatie waarbij mensen twee zintuigen combineren. Shay geeft voorbeelden: “je ziet iets, en je hoort er meteen een liedje bij. Of je ziet iets en je krijgt meteen een bepaalde smaak in je mond. Vandaar dus ook: het zien van geluiden.”

Lil’ Wayne: Tha Carter III (21)
In de Single Top 100 scoort Lil Wayne (echte naam: Dwayne Michael Carter Jr., geboren in New Orleans, Louisiana op 27 september 1982) momenteel (#42) een hit met ‘Lollipop’, samen met rapper Static. Dat nummer staat ook op zijn achtste album ‘Tha Carter III’. Dit album is een vervolg op ‘Da Carter II’ (2005) en ‘Da Carter’ (2004). Toch is ‘Tha Carter III’ het eerste album dat bij ons een notering krijgt, deze week op #21. Rappers zijn allang hun basis ontgroeid (sloppenwijken, achterbuurten etc.), want Lil’ Wayne staat aan het hoofd van het label ‘Cash money records’ en is ook nog eens directeur van ‘Young money entertainment’.

Lisa, Amy & Shelley: 300% (26)
Vierhonderdduizend bezoekjes op YouTube sinds begin april, dat maakt het muzikale dagboek van Lisa, Amy & Shelley tot de een na best bekeken muziekvideo, vlak achter Rihanna! De zingende zusjes uit Fijnaart scoren een flinke albumhit met hun debuutplaat, ‘300%’. Voorlopig zouden ze het dus langer uit dan die ene middelmatige score op het Junior songfestival.

Emmylou Harris: All I intended to be (41)
De eerste nieuwe plaat van Emmylou Harris in vijf jaar tijd, maar het was het wachten waard! Op ‘All I intended to be’ keert Harris terug naar de countrymuziek waarmee ze in de jaren ’70 furore maakte. De helft van de nummers is door Emmylou zelf geschreven, de andere helft bestaat uit covers. Countrycollega’s Dolly Parton en

Joan as a police woman: To survive (36)
Ook in het land (net als Journey, zie onder #72), was afgelopen weekend violist/zangeres Joan Wasser, oftewel Joan as a police woman. Zaterdag stond ze op het festival ‘The music in my head’ in het Paard van Troje in Den Haag en zondag in de Melkweg in Amsterdam. Haar artiestennaam Joan as a police woman baseerde ze op agente Pepper uit de gelijknamige tv-serie.

muziek als therapie

Joan heeft het niet bepaald gemakkelijk gehad. Ze was verloofd met Jeff Buckley, die in 1997 verdronk. Daarna kwam ze in contact met een nieuwe lichting muzikale geniën die dankbaar gebruik maakten van haar talenten op viool en piano. Zoals Rufus Wainwright, Lou Reed, Nick Cave en Anthony and the Johnsons. Het leverde het debuutalbum ‘Real life’ (#63 in 2006) op. Twee jaar later komt ze met ‘To survive’, waarop de verwerking van haar moeder, die vorig jaar overleed aan kanker, centraal staat. Ondanks een geplande tournee met Rufus Wainwright (werk is werk), heeft ze toch nog flink wat tijd met haar kunnen doorbrengen. “Godzijdank heb ik mijn muziek als therapie. Ik schrijf over alles wat er in mijn leven gebeurt, en ik zal altijd proberen te blijven communiceren. Haar verliezen was enorm ingrijpend, maar uiteindelijk maakte het me dankbaar voor wat ik nog heb. De dood dwingt je om meer bij de dag te leven: bewuster, meer in het moment. Makkelijk is dat niet; ik kan me soms nog steeds belachelijk druk maken over de toekomst. Maar ik doe dat absoluut minder dan voorheen.”

Journey: Revelation (72)
We wisten niet dat ze nog bestonden. En dat is niet zo vreemd, als je weet dat ze in 2006 afscheid namen van zanger Steve Augeri, die vanwege stemproblemen moest stoppen. Journey is bij ons nooit echt doorgebroken. De enige hit die deze Amerikaanse rockband scoorde was ‘Don’t stop believin’’ (#50 in 1982), toen nog met zanger Steve Perry, die in 2001 werd vervangen door Steve Augeri. Op albumgebied is het twaalf jaar geleden dat ze wat van zich lieten horen dat tot een notering leidde: ‘Trial by fire’ (#89).

‘Revolution’ is het vijftiende album van de band die al bestaat sinds 1973 en afkomstig is uit San Francisco. Naast de nieuwe Filippijnse zanger Arnel Pineda, bestaat Journey anno 2008 uit gitarist Neal Schon, keyboardspeler Jonathan Cain, bassist Ross Valory en drummer Deen Castronovo. De fans worden wel verwend, want ‘Revelation’ is een dubbelalbum met in totaal 22 nummers. Het eerste album bevat alleen nieuwe nummers, op het tweede album staan elf oude nummers, maar nu opgenomen met de nieuwe zanger. Daaronder ook ‘Don’t stop believin’’. Gisteren, 15 juni, hebben ze dit nummer ongetwijfeld gespeeld op het ‘Arrow rock festival’ in Nijmegen.

the Fratellis: Here we stand (75)
Twee jaar geleden verscheen ‘Costello music’ van de Schotse band the Fratellis, met daarop de meezinghit ‘Chelsea deggar’, dat vooral door de 3FM Serious request actie een hit werd. Vooralsnog scoort de single ‘Mistress mabel’ nog niet, en dus moet ‘Here we stand’ het op eigen kracht doen. De twaalf nummers namen John Lawler (Jon Fratelli), Barry John Wallace (Barry Fratelli) en Gordon McRory (Mince Fratelli) op van november 2007 tot en met januari 2008, in hun eigen studio in Glasgow.

Jan Akkerman: Live in concert the Hague 2007 (95)
Tussen 1996 en 2008 bracht Jan Akkerman (Amsterdam, 24 december 1946) verscheidene albums uit, maar geen daarvan kregen een notering. Zijn voorlaatste notering was slechts een negentigste plaats voor ‘Focus in time’ in 1996. Focus was de groep waar hij van 1970 – 1976 deel van uitmaakte. Daarvoor maakte hij deel uit van Johnny and his cellar rockers, the Hunters en Brainbox. Jan speelt ook luit, maar is vooral gitarist en werd in 1970 door het Britse muziekweekblad NME uitgeroepen tot ‘beste gitarist van de wereld’.

Na Focus is hij een veelgevraagd sessiemuzikant, onder andere door Alan Price, Herman Brood, André Hazes en B.B. King. In 2005 kreeg Jan een Gouden Harp wegens zijn verdienste voor de Nederlandse lichte muziek. De cd/dvd ‘Live in concert the Hague 2007’ is een weergave van zijn optreden vorig jaar op het festival ‘The Hague jazz’. Aanstaande donderdag, 19 juni, zijn de elf nummers ook verkrijgbaar op elpee!