Albumflitsen bij week 41 - 14 oktober 2017

Lees alles over Picasso, het #1-album van Sevn Alias, nog eens terug in de Hitflits van vrijdag. Hier gaan we verder met de andere nieuwe noteringen in de Album Top 100 in een nieuwe editie van de Albumflitsen

#2 Racoon: Look Ahead And See The Chance

Toch jammer. Zonder Picasso van Sevn Alias (met een overwicht van bijna 55%), had de Zeeuwse band Racoon met Look Ahead And See The Chance hun vierde #1-notering gescoord. Nu komt hun zevende studioalbum binnen op de tweede plaats, gelijk aan Another Day (in 2005) en Before You Leave (in 2008). In maart ging aan het nieuwe album, de EP Look Ahead vooraf, met vijf nieuwe nummers.

Het album Look Ahead And See The Chance werd opgenomen in de ICP Studios in Brussel. Een plek waar al veel muzikanten albums opnamen, waaronder Boudewijn de Groot, Bløf en De Dijk. Eind jaren ’90 begon de carrière van Racoon ook in deze studio met het album Till Monkeys Fly (#60 in 2000).

#6 Di-rect: Rolling With The Punches

In 2014 scoorde de Haagse band Di-rect hun voorlaatste hit: ‘Invicible’, een weekje op #99. Daydreams In A Blackout, het album waar het nummer van afkwam daarentegen, knalde binnen op de eerste plaats. Dat zit er deze keer niet in voor Rolling With The Punches, hun achtste studioalbum, want de concurrentie bovenin is moordend. Misschien zit er wel een hitje in, want ‘With A Little Help’ was afgelopen week de Top Song op NPO Radio 2. Op 3 november staat Di-rect in de AFAS Live in Amsterdam.

#14 Robin Borneman: Folklore 2: The Phantom Wail

Twee jaar geleden, in 2015, verscheen Folklore 1: The Waving Days het eerste album van Robin Borneman dat de 57e plaats haalde. Folklore 2: The Phantom Wail, het vervolg, doet het al stukken beter, want het komt binnen op de 14e plaats en op de 1e plaats van de Vinyl 33. Daar blijft het niet bij, want beide albums maken deel uit van een drieluik, waarop Robin je meeneemt op reis door een spirituele wereld. Dus over twee jaar zal deel drie wel volgen.

Dat wil zeggen, als Robin Borneman (Oss, 4 november 1985), daar de tijd voor neemt/krijgt. Na zes jaar frontman te zijn geweest van de elektronische rockband Dearworld, maakt hij sinds 2013 deel uit van het Amerikaanse Trans-Siberian Orchestra met wie hij jaarlijks zestig stadionconcerten geeft.

#15 Liam Gallagher: As You Were

De kans dat Oasis, in 2009 geëindigd met een knallende ruzie tussen de broers Liam en Noel Gallagher, ooit weer begint, is zeer gering. En die kans wordt misschien nog kleiner met het succes dat Liam Gallagher ten deel valt met As You Were, zijn eerste soloalbum.

‘Bijna evenaart Liam het oude Oasis-geluid’ lazen wij in Trouw’. En de Britse fans belonen de weerbarstige zanger deze week met een eerste plaats in de Britse albumlijst. Iets dat hem met zijn eigen rockband Beady Eye nooit is gelukt.

#16 F1rstman: At F1rst

Tien nummers staan er op At F1rst, de eerste EP van F1rstman. ‘Money Money’ feat.  Josylvio, Lijpe & Bollebof staat op de 27e plaats van de Single Top 100. F1rstman is het alter ego van Hassan Syed, geboren in Lahore, Pakistan, die op zijn derde naar Nederland kwam.

#28 Marilyn Manson: Heaven Upside Down

Heaven Upside Down is het tiende studioalbum van de Amerikaanse rockband Marilyn Manson. Eigenlijk had het album al op 14 februari, Valentijnsdag, moeten verschijnen. Maar doordat zanger Manson  (= Brian Hugh Warner, 48) er niet tevreden over was, werd het uitgesteld tot het najaar. Als werktitel was voor Say10 gekozen, een verwijzing naar het jaarboek van de middelbare school van de zanger, die nog de enige overgeblevene is van de originele bezetting in 1989.

#46 Lil Pump: Lil Pump

Rappers worden al jonger. Lil Pump (echte naam Gazzy Garcia), is op 17 augustus 17 jaar geworden. Met Smokepurpp (= Omar Pineireo), producer van zijn mixtape Lil Pump vormt hij de Gucci Gang. Samen maken ze ‘SoundCloud rap’, een mix elektroniche muziek met hiphop, waarvan de artiesten zich op het platform SoundCloud manifesteren. De rappers putten hun inspiratie uit de muziek van wijlen punkzanger/producer GG Allin (1956-1993), die overleed aan een overdosis.

#51 Danny Vera: The New Black And White Pt. III

Na de EP’s The New Black And White (#100 in 2014) en The New Black And White Pt. II (#14 in 2015), heeft het twee jaar geduurd eer Danny Vera met het vervolg kwam. Tussendoor bracht hij het album Outsider uit dat vorig jaar de vijfde plaats bereikte. Wekelijks staat hij in het RTL7-programma Voetbal International.

The New Black And White Pt. III EP bevat zes nummers, waaronder drie eigen nummers. De titel verwijst naar de gelijknamige band van zijn vader, van wie hij de liefde voor muziek kreeg. ‘Toothpick Louie’ schreef hij ter nagedachtenis aan de dood van zijn vorig jaar overleden vader. De EP’s zijn opgenomen in de SSE Noord studio van Frans Hagenaars.

#73 JP. Cooper: Raised Under Grey Skies

Op 26 augustus, een week voordat de maand september begon, verdween ‘September Song’ van JP. Cooper na 24 weken uit de Single Top 100, met een 16e plaats als hoogste notering. Vorige week was de Britse zanger, waarbij JP staat voor John Paul, in het land voor promotie van zijn debuutalbum Raised Under Grey Skies, waarvoor hij alle 13 nummers zelf (mede) schreef.

#76 Ane Brun: Leave Me Breathless

Op Leave Me Breathless, het zevende studioalbum van de Noorse folkzangeres Ane Brun, staan alleen covers. Brun daarover in het tijdschrift Heaven: “Alle muzikale verkenningen beginnen met covers. Vrijwel iedereen heeft ze opgenomen. Van Elvis tot en met Ella Fitzgerald. Je eigent je een lied van een ander toe en bepaalt daarmee de sfeer van het nummer. Ik heb altijd werk van anderen geherinterpreteerd.” Onder de covers ook ‘No Reason To Cry’ van de vorige week overleden Amerikaanse muzikant Tom Petty.

#86 NF: Perception

Uit Gladwin, Michigan, komt rapper NF, waarbij zijn initialen staan voor Nate Feuerstein, dat zijn echte naam is. Door de scheiding van zijn ouders, werd hij grotendeels opgevoed door zijn moeder. Misbruik door de nieuwe vriend van zijn moeder en een moeder die hij dood vond, overleden aan een overdosis, niets bleef hem beespaard. Het schrijven van nummers hielp hem dan ook door deze donkere tijd. Perception is zijn derde album.

#97 Melanie De Biasio: Lilies

“Wie de koortsige baslijnen, zwervende piano en onthechte altstem op Lilies, haar derde album, hoort, wordt snel meegevoerd naar een bijzonder universum. Ze heeft soul, ademt jazz, sluit aan bij triphop en wordt geremixt met beats.” Zie daar een korte beschrijving van de 38-jarige Belgisch zangeres Melanie De Biasio. In de eerste week van november doet ze ons land aan voor concerten in Den Haag (2,3,4), Utrecht (5) en Groningen (6).

#98 A-ha: MTV Unplugged – Summer Solstice

Na Ane Brun (zie onder #76), is A-ha (op #98) de tweede Noorse act met een nieuw album. Op 22 en 23 juni van dit jaar gaf het Noorse trio in de Harbour Hall in de Noorse plaats Giske voor MTV voor een kleine groep fans een akoestisch concert.. Naast nummers van het nieuwste album Cast In Steel (#5 in 2015), speelden Magne Furuholmen, Morten Harket en Paul Waaktaar-Savoy, ook hits als ‘Take On Me’ en ‘Hunting High And Low’.

Di-rect neemt touwtjes zelf in handen

#99 Di-rect: Invincible

Bij ‘Giel’ kon je deze week al nummers horen van het album ‘Daydreams in a blackout’, dat later dit jaar verschijnt van de Haagse formatie Di-rect. Voor het eerst heeft de groep een album zelf geproduceerd. 

Zanger Marcel Veenendaal: “Dat heeft ook een risico, want er is geen ‘zesde bandlid’ die met een onafhankelijke blik naar het eindresultaat kijkt.” Als het album net zo klinkt als de single ‘Invincible’, zit het wel goed!

Fedde le Grand en Di-rect hielden rekening met hun fans

Fedde le Grand & Di-rect: Where we belong (57)

Dat hadden de leden van de Haagse band Di-rect nooit voor mogelijk gehouden, dat een single van hen in primeur zou gaan tijdens het Amsterdam Dance Event! Is Di-rect dan op de dancetoer? Een beetje wel, want op ‘Where we belong’ werken ze samen met dj/producer én Eindhovenaar Fedde le Grand.

Fedde le Grand zei daarover op Nu.nl het volgende: “Ik werk graag met artiesten samen, bekend of onbekend. Ik krijg veel verzoeken en sla veel remixen af. Toen ik in contact kwam met Di-Rect, was ik meteen enthousiast. Er was een goede sfeer, we konden het goed met elkaar vinden.” Het nummer begon een jaar geleden met een piano en een gitaarmelodie. Doordat Fedde een volle agenda heeft en Di-rect bezig is met een nieuw album, was het moeilijk om momenten te vinden waar ze echt samen konden werken.

hoe zou de achterban het vinden?

Daarbij was het nog van belang dat het nummer bij de achterban van beide acts, goed zou vallen. Bas van Wageningen, bassist van Di-rect: “We hebben het onszelf niet makkelijk gemaakt. Maar we zijn het er allemaal mee eens dat een liedje universeel moet zijn. Als het goed is, steekt dat boven alles uit. Of je er nu een ballad van maakt of een elektronisch nummer. Het zijn toch dezelfde melodieën die bij de bezoeker in het hoofd blijven hangen.”

Zowel Di-rect als Fedde zagen de samenwerking als een uitdaging. Marcel Veenendaal, zanger van de band: “We wilden niet het zoveelste dancelied zijn met alleen vocalen en voorgeprogrammeerde beats. Dat kon door er met de volledige band voor te gaan.”

Di-rect (even) verenigd met Tim Akkerman

Di-rect: Young ones (97)

Vorige week kwam ‘Nonzero’ van Tim Akkerman (ex-zanger Di-rect) binnen op #71 en staat deze week een plekje onder ‘Young ones’ van Di-rect, dat binnenkomt op #97. Niet eerder stonden beide acts samen in de Single Top 100. ‘Young ones’ is de tweede single van ‘Time will heal our senses’, het tweede album van Di-rect sinds Tim de groep verliet. Volgende week verschijnt ‘Anno’, het solodebuut van Tim en dan staan beide acts ook samen in de albumlijst.

Di-rect is altijd in beweging

Di-rect: The chase (27)

‘Time will hear our senses’ gaat het tweede album heten van Di-rect met de nieuwe zanger Marcel Veenendaal. Met het album ‘This is who we are’ sloeg Di-rect een nieuwe weg in én met succes. Het album leverde twee top 10-hits op en het album bereikte de derde plaats. Alleen single ‘Hold on’ deed het minder: #69. Met de nieuwe single ‘The chase’, dat gelijktijdig Megahit op 3FM en Alarmschijf op 538 werd, zet de band dat weer recht, want het nummer komt binnen op de 27e plaats.

in beweging

Volgens Bas van Wageningen (bassist) staat het nummer voor het proces van de band die onderweg is. Als muzikant ben je nooit klaar met ontwikkelen. Deze single draagt die energie uit. Gitarist Spike vult aan: “Bij deze song zijn we meer dan ooit te voren diep gegaan met het inkleuren van de muziek. De manier waarop de arrangementen zijn ingevuld, bijvoorbeeld. We hebben heel erg ingezoomd op het liedje; kleuren mengen en aanmaken.”

Di-rect alleen nog digitaal

Di-rect: Hold on (69)

Zeventien hits scoorde Di-rect met zanger Tim Akkerman, die de groep in maart 2009 verliet. ‘Hold on’ is de derde hit in de nieuwe samenstelling met zanger Marcel Veenendaal, waarmee het totaal aantal hits dus op twintig uitkomt.

digitaal

‘Hold on’ is de eerste single van Di-rect die niet meer fysiek wordt uitgebracht, maar alleen als download beschikbaar is. De reden: de Free record shop keten, waar popbandjes het van moeten hebben, is gestopt met de verkoop van cd-singles, omdat er nog maar weinig worden verkocht. Alleen voor promotie en instores (wanneer een artiest komt optreden in een filiaal) zullen er cd-singles beschikbaar zijn.

eigen band

Voormalig zanger Tim Akkerman begint dit najaar aan een tournee met zijn eigen band. Het eerste van zo’n dertig concerten, staat gepland op 15 oktober in Hellevoetsluis. Tim laat tijdens de tournee inspireren door een grote 'variëteit' aan muzieksoorten en stijlen.

Direct verder met musicalster

Di-rect: Times are changing (2) *** hoogste eersteweeks ***

Tot 12 maart 2009 leek er niets aan de hand voor de Haagse band Di-rect. Ze scoorden zeventien hits waaronder zes top 10-noteringen en onder hun zes albums prijken drie top 10-noteringen, met een #1-notering voor ‘All systems go’. De voorbereidingen voor het vijfde album waren in volle gang en een deal voor Spanje en Portugal hadden ze op zak. Toen werd het 12 maart en maakte zanger Tim Akkerman tijdens een persconferentie bekend met de band te willen stoppen. Tim: “We zijn ooit begonnen als jonge band en zijn hier erg succesvol mee geworden, maar in de loop van de jaren zijn we zelf volwassen geworden en is ook onze muzikale smaak veranderd. En helaas ben ik nu op het punt gekomen dat deze smaak in mijn geval te ver af staat van Di-rect”. Vervolgens heeft hij de Tommy concerten reeks afgemaakt en richt hij zich nu op een eigen carrière.

rauw op het dak

Voor de overige bandleden, Jamie Westland (drums), Frans ‘Spike’ van Zoest (gitaar) en Bas van Wageningen (bas), viel deze beslissing van Tim nog al rauw op het dak. Maar ze respecteerden zijn beslissing en lieten weten door te gaan met Di-rect. Vervolgens werd er een zoektocht opgestart naar een nieuwe zanger. In BNN vonden ze een omroep die zo’n zoektocht wel wilde uitzenden. ‘Wie is Di-rect?’ heette het en na negen weken, was op zondag 8 november 2009 in het Paard in Den Haag, de finale tussen Sven van Hees en Marcel Veenendaal. Tot veler verrassing werd Marcel de nieuwe zanger. Inmiddels is toetsenist Vince van Reeken vast bandlid.

Marcel Veenendaal (Ede, 13 april 1982), is van origine een musicalster. Na een loopbaan bij musicaltheater ‘Roekeloos’, deed hij mee aan AVRO’s Sterrenjacht en werd daarin tweede. Vervolgens was hij te zien en te horen in de musicals ‘Jesus Christ superstar’, ‘the Wiz’ en ‘Hair’. Marcel is niet geheel onbekend voor de overige leden van Di-rect, want als gastvocalist was hij betrokken bij de rockopera ‘Tommy’, waarmee Di-rect tot 10 april in de theaters stond. Op de avond van de finale was de single ‘Times are changing’ van het vernieuwde Di-rect te downloaden. Na ruim vier dagen zijn er zoveel gedownload dat het nummer binnenkomt op de eerste plaats van de Download Top 50. Per saldo komt het nummer in de Single Top 100 binnen op een tweede plek. En dat is een evenaring van ‘Johnny’ uit 2007. Begin volgend jaar moet een heel album klaar zijn, waarvoor Marcel nu de nummers aan het inzingen is.

Het eerstvolgende live optreden van Direct 2.0 is op oudejaarsavond. Dan staat de band geprogrammeerd op een varend vlot bij de Erasmusbrug op de Rotterdamse Maas. Naast Di-rect zullen ondermeer ook Esmée Denters, Fedde le Grand, Lucien Foort, Waylon en Dio optreden. Het nieuwjaarsfeest wordt live uitgezonden door RTL 5.

Album Top 100: Céline Dion verzamelt wat af

Celine Dion: My love Ultimate essential collection (1)
Hoe essentieel kan een mens zijn? Maar liefst twee verzamelalbums voor onder de kerstboom bracht de Canadese diva Celine Dion uit. De enkele cd ‘Essential collection’ bevat achttien nummers, de dubbel-cd ‘Ultimate essential collection’ bevat het dubbele aantal. Beide liggen met als hoofdtitel ‘My love’ in de winkels, dus de Megaman neemt aan dat de verkopen worden samengeteld. Niet alleen bij ons, maar ook in Vlaanderen, Frankrijk en Ierland staat het album al op #1, en de rest van de wereld zal vast snel volgen. In Nederland scoort Dion haar zevende #1-album; het werd weer eens tijd, want haar vorige dateert al weer van vijf jaar terug.

Dido: Safe trip home (8)
Eigenlijk waren we haar al weer een beetje vergeten, in al dat damesgeweld dat heden ten dage de hitparade overspoelt, maar ook Dido is nog steeds actief. Dankzij een sample die Eminem van haar destijds nog volslagen onbekende debuutalbum trok, brak Dido Armstrong wereldwijd door. De albums ‘No angel’ (#3 in 2002) en ‘Life for rent’ (#1 in 2004) sloegen ook bij ons erg aan. Maar daarna bleef het vijf jaar lang stil. ‘Safe trip home’ was al enkele keren aangekondigd. Maar door de dood van haar vader in december 2006, werd de release uitgesteld. Het album levert haar de derde top 10-positie op. De elf nummers op het album worden voorzien van elf korte films, die te zien zijn op het website rondom haar album. Tot dusver zijn zes van die elf filmpjes gereed en te bekijken.

Djumbo: Magic (11)
Supermarktketen Jumbo bestaat vijf jaar en dus ook de meidengroep Djumbo. Een feestje dat reeds gevierd is met grote jubileumshows in Zwolle, ’s-Hertogenbosch en Ahoy Rotterdam. Op het grootschalig opgezette verjaardagsfeestje waren er ook gastoptredens van kindertoppers als Ernst & Bobbie, Ch!pz, Jim, Monique Smit, de Gebroeders Ko, Yes-R en Jeroen van der Boom. En wie jarig is, trakteert! En dus komt Djumbo met een nieuw album (nou ja album, er staan maar zes nummers op plus een medley). Na ‘Jump’ (#22) en ‘Spotlight’ (#26) scoren ze zelfs hun grootste albumhit met ‘Magic’; de top 10 missen ze maar op één procentje. Maar ‘Magic’ staat dan ook in het centrum van een grote publiciteitscampagne, want de damesgroep viert haar vijfde verjaardag.

Nickelback: Dark horse (25)
De single ‘Gotta be somebody’ is in de derde week al weer op de terugweg (vorige week nog op #14), maar wellicht kent het nieuwe Nickelback-album meer succes. ‘Dark horse’ debuteert op #25; de vorige drie albumhits van de Canadese rockers kwamen allemaal tussen 10 en 20 terecht. Een apart verhaal is de gitaarriff in het openingsnummer ‘Something in your mouth’. Gitarist Chad Kroeger kreeg op tournee een goed idee, speelde de riff en nam het op op zijn mobieltje en liet dat vervolgens via de telefoon horen aan producer Mutt Lange. Die zette een microfoon aan de hoorn en nam de riff op. Precies diezelfde riff, opgenomen en afgespeeld via de telefoon, is te horen op het album.

Enrique Iglesias: Greatest hits (27)
Meestal is het de platenmaatschappij die met het idee komt voor een verzamelalbum. Maar ‘Greatest hits’ was het initiatief van Enrique Iglesias zelf. Enrique: “Het voelde goed om het nu te doen. Het fijne is dat ik niet door de platenmaatschappij ben gepusht om mijn hits te verzamelen.” Eerder dit jaar was er al een verzamelalbum in het Spaans verschenen, en die was zeer succesvol. En dus vond Enrique het ook tijd voor een Engelstalig overzicht. Alle zestien hits die hij bij ons scoorde staan er op ‘Greatest hits’. Plus natuurlijk een aantal nieuwe nummers, want waarom zou je anders het album kopen? Het zijn twee duetten, ‘Miss you’ feat. Nâdiya’ en ‘Takin’ back my love’ feat. Ciara, de nieuwe single. Ter geruststelling van de fans: Enrique is druk doende met een heel nieuw album. O ja, er zit ook nog een DVD bij de verzamelaar.

the Priests: The Priests (28)
Nee, the Priests is geen metalband, dat zich bedient van een religieuze naam. The Priests zijn echte priesters! Father David Delargy (44) en de gebroeders Father Eugene O'Hagan (48) en Father Martin O'Hagan (45) vormen the Priests. Ze komen uit Noord-Ierland en zingen op ‘The Priests’ nummers die in deze tijd niet misstaan als ‘Ave Maria’, ‘Panis Angelicus’ en ‘Abide with me’, maar ook ‘Pie Jesu’ van Andrew Lloyd Webber. Al sinds hun jeugd zingen ze samen. Tijdens hun studie in Belfast en Rome kwamen de eerste optredens. Vervolgens diende platenmaatschappij SONY zich aan en namen ze in de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad, het album ‘The Priests’ op, daarbij ondersteund door het jongenskoor van de Sixtijnse Kapel. Ze beschouwen hun optredens als een middel tot evangelisatie. En dus gaat een deel van de opbrengst naar goede doelen. Naast de monniken van the Cisterican Monks of Stift Heiligenkreutz (deze week op #10), staan er nu dus ook echte priesters in de Album Top 100!


Simply red: 25 Greatest hits (49)
Wat was nou leuker geweest als dit verzamelalbum binnen was gekomen op #25? Niet dus! Voorlopig moet Mick Hucknall genoegen nemen met plek #49. ’25 greatest’ is het laatste wapenfeit van Simply red. In 2009 stopt de band (= voornamelijk Mick Hucknall) er mee. 25 jaar vond hij genoeg, vandaar dit dubbelalbum, met één nieuw nummer: ‘Go now’. Nou ja nieuw? Je kent het natuurlijk van de Moody blues. Bij de luxe versie krijg je ook nog een DVD. De afscheidstournee die de band op 21 april naar de Heineken Music Hall brengt in Amsterdam, staat dan ook volledig in het teken van deze verzamelaar.

Marianne Faithfull: Easy come, easy go (52)
Geen verzamelaar, maar ook geen nieuw werk staat er op ‘Easy come, easy go’ van Marianne Faithfull. Marianne, inmidddels bijna 62 jaar, zingt op dit dubbelalbum of dubbelelpee, want het is ook uitgebracht op vinyl, nummers van onder anderen Dolly Parton, Brian Eno, Randy Newman en Morrissey. Maar ze nam ook nummers op van recentere bands als Black rebel motorcycle club (‘Salvation’ met Sean Lennon) en the Decemberists (‘The crane wife’, samen met Nick Cave). Anderen die meewerkten zijn ondermeer Rufus Wainwright, Keith Richards en Jarvis Cocker van Pulp. Het album nam ze op in New York City.

Di-rect: Di-rect doet Tommy (53)
Dat de vier heren van Di-rect fans waren van the Who, bleek zeven jaar geleden al, toen ze een coverhit scoorden met ‘My generation’. Nu kopiëren de Hagenezen de Britse rockband opnieuw. Een kleine vier decennia geleden al kwam the Who met de rockopera ‘Tommy’. In een megalomane bui dachten de mannen van Di-rect dat eens over te kunnen doen, maar de recensies van de theatertour waarin ze de rockopera brengen zijn echter niet mals. Wij citeren: houterig acteren, futloze zang, muzikaal wordt niets toegevoegd, onverstaanbare tekst, het niveau van een middelbare-schoolproductie... Alleen de achtergrondzangers en de vertaalde teksten van Jan Rot krijgen een voldoende. Of het allemaal echt zo erg is? Bezoek het theater en/of luister naar het album, zou de Megaman zeggen.

Dana Winner: Tussen nu & morgen (54)
Al bijna twintig jaar viert zangeres Dana Winner successen in Vlaanderen en in 1995 brak ze ook in Nederland door. Inmiddels is Dana al toe aan haar zevende hitalbum bij ons. Een zestiende plek voor haar album ‘Geef me je droom’, exact elf jaar geleden, bracht haar haar grootste succes. ‘Tussen nu & morgen’ wordt vanaf volgend jaar ondersteund door een theatertour. En mocht je behoefte hebben aan nóg een postuum duet met André Hazes, dan moet je het album maar eens beluisteren, want ook Winner kon het blijkbaar niet laten: ze nam ‘Als je alles weet’ op met de stem van de dode Hazes.

Kus: In de film (58)
‘In de film’? Jazeker, de dames van Kus zijn volgend jaar in een speelfilm te bewonderen. In de voorjaarsvakantie draait ‘Limo’ in de bioscopen. Om de aandacht daar al vast een beetje op te vestigen, komt Kus met het Sinterklaas-kadootje ‘In de film’. De Megaman is benieuwd of er nog veel eer te behalen valt, want de meiden zijn een beetje uit de spotlights verdwenen. Hun eerste zes hits bereikten allemaal de top 10, maar sinds anderhalf jaar zijn ze daar niet meer in de buurt geweest. Hun laatste single, ‘Wereld van geluk’, bleef op #57 steken.

Laura Pausini: Primavera in anticipo (59)
Vijftien jaar geleden maakten we voor het eerst kennis met Laura Pausini (Faenza, Ravenna, 16 mei 1974). Ze scoorde toen een #2-hit met ‘La solitudine’, waarmee ze het San Remo festival won. ‘Ik wil niet dat je liegt’, de Nederlandstalige versie van Paul de Leeuw, bereikte wel de eerste plaats. Daarna scoorde Laura nog zo’n elf hits, waaronder twee Engelstalige. Wereldwijd zijn er zo’n 30 albums van haar verkocht. In Italië is ze de meest succesvolle artiest. Toch werd ‘Primavera in anticipo’, dat ‘vroege lente’ betekent, niet eerst in Italië uitgebracht, maar, in het Spaans, in Latijns Amerika! Het titelnummer zingt ze in duet met James Blunt. De afgelopen vier jaar zijn niet makkelijk geweest voor Laura. Haar grootmoeder overleed, een goede bekende kwam om door een dronken bestuurder. Maar ook de relatie met Paolo Carta, haar gitarist en de kinderen uit zijn eerste huwelijk. Begin volgend jaar start haar wereldtournee.

ZZZ: Running with the beast (77)
Uit Amsterdam komt ZZZ, de groep van Björn Ottenheim (zang, slagwerk) en Daan Schinkel (orgel), opgericht in 2000. In 2005 wonnen ze een Essent award, stonden in het voorprogramma van Anouk in het Sportpaleis in Antwerpen. Tevens werd hun nummer ‘Ecstacy’ gebruikt in de film ‘Phileine zegt sorry’. In datzelfde jaar verscheen ook het debuutalbum ‘Sound of zZz’ dat zeer goed werd ontvangen, tot in New York toe. Met ‘Running with the beast’ moet blijken of ze al die aandacht nog steeds verdienen.

Van dik hout: Live in het Luxor theater (86)
Volgend jaar bestaat Van dik hout vijftien jaar, en al die tijd in dezelfde samenstelling. Een jubileum dat groots gevierd zal worden, met een aantal singles, een nieuw studioalbum, een unplugged album én een theatertour. Want live spelen, dat doen ze toch het liefst. Vorige maand is hun nieuwe clubtour van start gegaan die traditiegetrouw op 30 december wordt afgesloten in Paradiso in Amsterdam. Wat nog miste in het succesrijtje van deze band uit Noord-Holland, was een live album. Dat is er nu met ‘Live in het Luxor theater’, opgenomen in maart in Rotterdam. Zanger Martin Buitenhuis noemt het resultaat ‘heel bijzonder’. “In het theater komen juist de rustige nummers heel goed tot hun recht. We hebben het bewust heel klein gehouden, bekende nummers gestript tot de kern en heel intiem gebracht.” ‘One night stand’ is een nummer dat speciaal voor de theatertour is geschreven door Martin samen met de Nederlandse dichteres Hagar Peeters.

de Partisanen: Cohen in het Fries (98)
De Canadese zanger Leonard Cohen zal je waarschijnlijk niet zoveel zeggen. Maar als we ‘Suzanne’ noemen (nee niet V.O.F. de kunst!), dan gaat je misschien een lichtje op. Dat nummer is onder andere opgenomen door Herman van Veen ‘Suzanne neemt je mee …’. De nummers van Leonard Cohen, die onlangs nog door ons land toerde, spreken velen tot de verbeelding. Zo ook Bart Kingma en Harry Zwerver. Bart vertaalde de liedjes in het Fries en bedacht samen met audiotechnicus Harry het plan om er een verzamelplaat van te maken met een divers gezelschap. Arrangeur en muzikaal leider Peter van der Zwaag werd er bij gehaald. En vervolgens werden artiesten benaderd.

Twaalf Friese artiesten zijn het geworden, die de liedjes uit Cohens vroege periode, eind jaren zestig en begin jaren zeventig inzongen. De opnamen vonden plaats in een oude boerderij in Boer, in de buurt van Franeker, waar het rode strijklicht het gouden spinrag met een glinstering laat afdalen naar het bruine hooi. Een echte partizanen-sfeer. De titel van de cd verwijst naar een van de liedjes op de cd: ‘De partisaan’ gezongen door Sido Martens. Andere artiesten die meewerkten zijn onder anderen Nynke Laverman (‘Halleluja’), Roel Slofstra (‘Suzanne’), Piter Wilkens (‘Lover lover lover’ werd ‘Mijn leafste fan de leafde’) en
Elske de Wall (‘Dance me to the end of love’ werd ‘Dûnsje my de leafde út’). Van de opnames zijn ook beeldopnames gemaakt, die op de DVD staan.

Gebroeders Ko: Dubbel Ko (99)
Op 11 november 1997 startten de broers Ton en Gerard Koopmans uit Raamsdonksveer, met hun act de Gebroeders Ko in een café in Muiden. Waar anders dan daar, werd op de elfde van de elfde het album ‘Dubbel Ko’ gepresenteerd. Daarop staan 36 nummers, waaronder al hun 20 hits. Alleen ‘De knippieten’, deze week buiten de Single Top 100 gevallen’ staat er niet op.

Album Top 100: laatste week voor Amy MacDonald

In de Album Top 100 zou het wel eens de laatste week voor Amy MacDonald kunnen zijn op #1, gaat Di-rect op de akoestische tour, laat N.E.R.D. zich inspireren door Discovery channel en gaan Lisa, Amy & Shelley voor 300%.

Amy MacDonald: This is the life (1)
Tsjeemie de peemie, het gaat goed met Amy! Nog altijd staat ‘This is the life’ bovenaan bij de singles én bij de albums. Ruim twee keer zoveel verkoopt ze met haar album als de naaste concurrentie, Nick & Simon. Zo op het eerste gezicht lijkt er dus voor Amy geen vuiltje aan de lucht te zijn: de hele album top 5 is al stokoud. Amy MacDonald zelf staat er al 21 weken in, maar is de jongste in de top 5. Op #2 staan Nick & Simon, 38 weken genoteerd, op #3 Amy Winehouse (76 weken), op #4 Alain Clark (32 weken) en op #5 Anouk (29 weken). Dat kan dus nooit een bedreiging zijn voor de koppositie. Maar die bedreiging komt er wel van een nieuwe plaat die sinds vrijdag in de winkels ligt: de nieuwe van Coldplay: ‘Viva la vida or death and all his friends’.

In de Britse cd-winkels lag het album van Coldplay al op donderdag in de winkels. Daar worden de hitlijsten op zaterdagavond afgesloten. En in slechts drie dagen tijd (do-za), zijn er daar 302.074 stuks van verkocht. Meer dan genoeg voor een eerste plaats dus, hun vierde inmiddels.

Di-rect: Live acoustic (14)
Van rock naar pluche; de Haagse band Di-rect maakte vorig jaar de overstap van de concertzaaltjes naar de theaters. Alle bekende nummers werden in een nieuw, semi-akoestisch jasje gestoken. De succesvolle theatertour is nu terug te luisteren op cd, ‘Live acoustic’, én te bekijken, want er is ook een combi van cd en dvd uit.

N.E.R.D.: Seeing sounds (16)
N.E.R.D. heeft zich laten inspireren door Discovery channel: de heren Pharrell Williams, Chad Hugo en Shay Haley zaten eens een avondje te zappen, toen ze tegen een reportage over synestesie aanliepen: de situatie waarbij mensen twee zintuigen combineren. Shay geeft voorbeelden: “je ziet iets, en je hoort er meteen een liedje bij. Of je ziet iets en je krijgt meteen een bepaalde smaak in je mond. Vandaar dus ook: het zien van geluiden.”

Lil’ Wayne: Tha Carter III (21)
In de Single Top 100 scoort Lil Wayne (echte naam: Dwayne Michael Carter Jr., geboren in New Orleans, Louisiana op 27 september 1982) momenteel (#42) een hit met ‘Lollipop’, samen met rapper Static. Dat nummer staat ook op zijn achtste album ‘Tha Carter III’. Dit album is een vervolg op ‘Da Carter II’ (2005) en ‘Da Carter’ (2004). Toch is ‘Tha Carter III’ het eerste album dat bij ons een notering krijgt, deze week op #21. Rappers zijn allang hun basis ontgroeid (sloppenwijken, achterbuurten etc.), want Lil’ Wayne staat aan het hoofd van het label ‘Cash money records’ en is ook nog eens directeur van ‘Young money entertainment’.

Lisa, Amy & Shelley: 300% (26)
Vierhonderdduizend bezoekjes op YouTube sinds begin april, dat maakt het muzikale dagboek van Lisa, Amy & Shelley tot de een na best bekeken muziekvideo, vlak achter Rihanna! De zingende zusjes uit Fijnaart scoren een flinke albumhit met hun debuutplaat, ‘300%’. Voorlopig zouden ze het dus langer uit dan die ene middelmatige score op het Junior songfestival.

Emmylou Harris: All I intended to be (41)
De eerste nieuwe plaat van Emmylou Harris in vijf jaar tijd, maar het was het wachten waard! Op ‘All I intended to be’ keert Harris terug naar de countrymuziek waarmee ze in de jaren ’70 furore maakte. De helft van de nummers is door Emmylou zelf geschreven, de andere helft bestaat uit covers. Countrycollega’s Dolly Parton en

Joan as a police woman: To survive (36)
Ook in het land (net als Journey, zie onder #72), was afgelopen weekend violist/zangeres Joan Wasser, oftewel Joan as a police woman. Zaterdag stond ze op het festival ‘The music in my head’ in het Paard van Troje in Den Haag en zondag in de Melkweg in Amsterdam. Haar artiestennaam Joan as a police woman baseerde ze op agente Pepper uit de gelijknamige tv-serie.

muziek als therapie

Joan heeft het niet bepaald gemakkelijk gehad. Ze was verloofd met Jeff Buckley, die in 1997 verdronk. Daarna kwam ze in contact met een nieuwe lichting muzikale geniën die dankbaar gebruik maakten van haar talenten op viool en piano. Zoals Rufus Wainwright, Lou Reed, Nick Cave en Anthony and the Johnsons. Het leverde het debuutalbum ‘Real life’ (#63 in 2006) op. Twee jaar later komt ze met ‘To survive’, waarop de verwerking van haar moeder, die vorig jaar overleed aan kanker, centraal staat. Ondanks een geplande tournee met Rufus Wainwright (werk is werk), heeft ze toch nog flink wat tijd met haar kunnen doorbrengen. “Godzijdank heb ik mijn muziek als therapie. Ik schrijf over alles wat er in mijn leven gebeurt, en ik zal altijd proberen te blijven communiceren. Haar verliezen was enorm ingrijpend, maar uiteindelijk maakte het me dankbaar voor wat ik nog heb. De dood dwingt je om meer bij de dag te leven: bewuster, meer in het moment. Makkelijk is dat niet; ik kan me soms nog steeds belachelijk druk maken over de toekomst. Maar ik doe dat absoluut minder dan voorheen.”

Journey: Revelation (72)
We wisten niet dat ze nog bestonden. En dat is niet zo vreemd, als je weet dat ze in 2006 afscheid namen van zanger Steve Augeri, die vanwege stemproblemen moest stoppen. Journey is bij ons nooit echt doorgebroken. De enige hit die deze Amerikaanse rockband scoorde was ‘Don’t stop believin’’ (#50 in 1982), toen nog met zanger Steve Perry, die in 2001 werd vervangen door Steve Augeri. Op albumgebied is het twaalf jaar geleden dat ze wat van zich lieten horen dat tot een notering leidde: ‘Trial by fire’ (#89).

‘Revolution’ is het vijftiende album van de band die al bestaat sinds 1973 en afkomstig is uit San Francisco. Naast de nieuwe Filippijnse zanger Arnel Pineda, bestaat Journey anno 2008 uit gitarist Neal Schon, keyboardspeler Jonathan Cain, bassist Ross Valory en drummer Deen Castronovo. De fans worden wel verwend, want ‘Revelation’ is een dubbelalbum met in totaal 22 nummers. Het eerste album bevat alleen nieuwe nummers, op het tweede album staan elf oude nummers, maar nu opgenomen met de nieuwe zanger. Daaronder ook ‘Don’t stop believin’’. Gisteren, 15 juni, hebben ze dit nummer ongetwijfeld gespeeld op het ‘Arrow rock festival’ in Nijmegen.

the Fratellis: Here we stand (75)
Twee jaar geleden verscheen ‘Costello music’ van de Schotse band the Fratellis, met daarop de meezinghit ‘Chelsea deggar’, dat vooral door de 3FM Serious request actie een hit werd. Vooralsnog scoort de single ‘Mistress mabel’ nog niet, en dus moet ‘Here we stand’ het op eigen kracht doen. De twaalf nummers namen John Lawler (Jon Fratelli), Barry John Wallace (Barry Fratelli) en Gordon McRory (Mince Fratelli) op van november 2007 tot en met januari 2008, in hun eigen studio in Glasgow.

Jan Akkerman: Live in concert the Hague 2007 (95)
Tussen 1996 en 2008 bracht Jan Akkerman (Amsterdam, 24 december 1946) verscheidene albums uit, maar geen daarvan kregen een notering. Zijn voorlaatste notering was slechts een negentigste plaats voor ‘Focus in time’ in 1996. Focus was de groep waar hij van 1970 – 1976 deel van uitmaakte. Daarvoor maakte hij deel uit van Johnny and his cellar rockers, the Hunters en Brainbox. Jan speelt ook luit, maar is vooral gitarist en werd in 1970 door het Britse muziekweekblad NME uitgeroepen tot ‘beste gitarist van de wereld’.

Na Focus is hij een veelgevraagd sessiemuzikant, onder andere door Alan Price, Herman Brood, André Hazes en B.B. King. In 2005 kreeg Jan een Gouden Harp wegens zijn verdienste voor de Nederlandse lichte muziek. De cd/dvd ‘Live in concert the Hague 2007’ is een weergave van zijn optreden vorig jaar op het festival ‘The Hague jazz’. Aanstaande donderdag, 19 juni, zijn de elf nummers ook verkrijgbaar op elpee!

Di-rect brengt voorproefje op livealbum

Di-rect: I forget your name (42)

Hit nummer zeventien voor de jongens uit Den Haag! En dat in zeven jaar tijd; da’s geen verkeerd gemiddelde. ‘I forget your name’ is de voorloper van een live-cd/dvd die binnenkort gaat verschijnen. Op die cd en dvd staat een verslag van hun laatste tournee. Di-rect deed dit keer niet de bekende concertzaaltjes aan, maar trad op in chique theaters. Veel akoestisch werk dus door de heren, in plaats van wilde rock. Maar wat wil je, ze worden al een dagje ouder; zelfs het jongste bandlid, Spike, is inmiddels al 24!

Film ‘Moordwijven’ brengt Di-rect weinig succes

Di-rect: Bring down tomorrow (98)

Een merkwaardig kleine hit voor Di-rect… Hun nieuwe single, ‘Bring down tomorrow’, schijnt al vanaf vorige week maandag in de winkels te liggen, maar toch komt het plaatje pas bijna onderaan in de Single Top 100 binnen. Wat tegen ze spreekt, is het feit dat het nummer al de vierde single is van het album ‘Di-rect’, en dat heeft iedereen al in huis natuurlijk. Wat wél de aandacht trekt, is dat dit het titelnummer is van de zwarte komedie ‘Moordwijven’. En juist daarom hadden we wel een grotere hit verwacht voor ‘Bring down tomorrow’.

'Moordwijven’ is een speelfilm van regisseur Dick Maas die over een paar weken in de bioscopen gaat draaien. In de film schakelen drie verveelde miljonairsvrouwen een huurmoordenaar in om een van hun overspelige echtgenoten uit de weg te ruimen. Bracha van Doesburgh, Hadewych Minis en Sanne Wallis de Vries spelen de hoofdrollen. Aanvankelijk zou de film ‘De Botox methode’ gaan heten, maar de Amerikaanse fabrikant van dat farmaceutische product protesteerde tegen het gebruik van de merknaam in de filmtitel en dreigde met een rechtszaak om de titel te verbieden. Dick Maas: “We hebben juridisch advies ingewonnen naar aanleiding van de klacht van het farmaciebedrijf Allergan. Volgens onze advocaat was het juridisch een twijfelgeval. We zijn toen gaan praten maar dat leverde helaas niks op. Ik had het graag in de rechtszaal uitgevochten, maar in tegenstelling tot Allergan ontbreekt het ons aan de middelen kostbare juridische procedures te voeren. Aanvankelijk konden we geen geschikt alternatief vinden totdat iemand ‘Moordwijven’ voorstelde. Ik vind de nieuwe titel goed, misschien nog wel beter dan de oude!”

Di-rect staat bij deze voor de zestiende keer in de Single Top 100. Hun hoogste notering behaalden ze in juli van dit jaar met ‘Johnny’. Maar dat was eigenlijk een nep-hit: die kwam op #2 binnen naar aanleiding van een actie, maar zakte de week erop al weg naar #51… Nee, dan houden we liever de hit ‘She’ in herinnering. Die eindigde in 2003 weliswaar een plaatsje lager, maar was, met vijftien weken notering waarvan zes weken top 10, tenminste wel het predicaat ‘hit’ waardig.

MM29: Di-rect vestigt nieuw dieptepunt

Di-rect: Johnny (51)

Zo gewonnen, zo geronnen… Het ene moment scoren de jongens van Di-rect hun hoogste notering in de Single Top 100, door met ‘Johnny’ binnen te komen op #2, maar het volgende moment zijn ze al weer de lachertjes van de hitlijst, door in hun tweede week maar liefst te zakken naar #51…

Nieuw op 2 en een week later al weggezakt uit de top 50, dat is iets dat werkelijk nog nooit eerder is gebeurd! Di-rect vestigt hier dus een record ‘wegzakken uit de top 50’, een record ‘wegzakken vanaf #2’ én een record ‘wegzakken na binnenkomst in de top 10’, maar de Megaman weet niet of de heren er trots op zijn.

Hun binnenkomst op #2 was vorige week al verrassend hoog. Dezelfde vier redenen die er vorige week voor zorgden dat de single zo hoog debuteerde, zorgen deze week echter voor de vrije val van het plaatje:
- het liedje was een hype op hyves; op de Di-rect-hyves stond het op #1 bij de verkiezing van de nieuwe single; de fans renden dus meteen naar de winkel toen het plaatje eindelijk uitkwam;
- de single was vorige week onderdeel van een speciale actie, waardoor een run op de platenzaken ontstond;
- op de cd-single staan een aantal akoestische nummers die nergens anders te krijgen zijn; een extra reden om zo snel mogelijk het singletje aan te schaffen;
- vanwege de zomervakanties worden er traditiegetrouw maar erg weinig singles verkocht in juli en augustus. Dezelfde groep fans die nu dit singletje koopt, zou in het najaar een veel minder grote invloed op de hitparade hebben gehad, maar de vorige week waren de Di-rect fans dus met z’n allen goed voor een tweede plaats in de verkooplijst.

Maar goed, we zijn een week verder: de hype is over, de echte fans hebben het singletje al gekocht en de invloed van een grote groep fans die tegelijkertijd naar de platenzaak holt, is uit de hitlijst verdwenen. Gevolg: een vrije val voor ‘Johnny’. Wil je weten hoe dramatisch de (wan)prestatie van Di-rect is, kijk dan eens naar de volgende drie overzichten:

Klik hier voor de top 10 van hoogste posities van waar platen uit de top 50 vallen
Klik hier voor de top 10 van hardste zakkers vanaf plaats #2
Klik hier voor de top 10 van platen die in hun tweede week uit de top 10 wegvallen

Het is dit jaar sowieso flink raak met platen die al in hun tweede week uit de top 10 wegzakken. De twaalf platen die na binnenkomst in de top 10 het hardst zakken, stammen allemaal uit de laatste drie jaar. Acht van de twaalf komen zelfs uit de afgelopen drie maanden!

MM28: Di-rect heeft twee keer feest: bruioft en grootste hit

Di-rect: Johnny (2)

De track ‘Johnny’ stond al een tijdje bovenaan in een poll op de Hyves-pagina van de band, waarin de bezoekers werd gevraagd hun voorkeur uit te spreken voor de volgende single. En die bezoekers hebben er verstand van, want sinds het nummer vorige week op single uitkwam, is er een behoorlijke run op de platenzaken geweest. Met als verrassend resultaat: een binnenkomst op #2 voor ‘Johnny’ en in één klap de grootste hit voor de mannen van Di-rect. Tot nu toe scoorden de mannen met hun veertien voorgaande hits twee keer een #3-notering (voor ‘She’ in 2003 en voor ‘A good thing’ in februari van dit jaar), maar hoger dan dat kwamen ze tot nu toe niet. Hoger dan #2 komen ze trouwens waarschijnlijk ook niet, want de Megaman denkt dat alle fans direct naar de winkel zijn gesprint voor het plaatje, en dat de notering in hun tweede week wel eens wat lager kan uitvallen dan in deze week van binnenkomst.

Di-rect-zanger Tim Akkerman heeft overigens nóg een reden voor een feestje: afgelopen zaterdag, 14 juli, stapte hij in het huwelijksbootje met zijn vriendin Stephanie, die schoonheidsspecialiste is. Dat werd trouwens eens tijd ook, want het stel had al een half jaar een dochtertje, Lila. Het tweetal gaf elkaar het ja-woord op een kasteel in de Belgische Ardennen. “Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld”, aldus de 26-jarige Hagenees. Na de uitwisseling van de ringen dineerden de gasten met een Bourgondisch varken aan het spit.