
“Just so you know, we’re on the good side with y’all. We do not want this war, this violence, and we’re ashamed that the President of the United States is from Texas.”
De uitspraak van Natalie kwam tien dagen voor het begin van de Irak oorlog.
selectieve media
In de recensie van het concert in de Amerikaanse krant ‘The Guardian’ werd echter alleen gemeld: “Just so you know, we’re ashamed that the President of the United States is from Texas.” Alles behalve volledig dus. Alle andere media namen het over, met als gevolg een enorme rel. Veel Amerikanen verbrandden openlijk cd’s van Dixie chicks en Amerikaanse (country) radiostations boycotten daarop al hun nummers. Er was zelfs een gestoorde man die Natalie een doodsbedreiging stuurde.
comeback

In het nummer geeft de groep aan nog steeds niet klaar te zijn met de hele affaire. Ze hebben hun prijs betaald voor het doen van de gewraakte uitlating uit 2003. “Vergeven, klinkt goed. Vergeten, ik weet niet zeker of ik het kan”, zingt Natalie Maines. In september 2006 werd de documentaire ‘Shut up and sing’ voor het eerst getoond tijdens het internationale filmfestival in Toronto. Het album ‘Take the long way’ behoorde dat jaar tot de tien bestverkocht albums in de Verenigde Staten van Amerika en kreeg vijf Grammy awards. Het leek er dus op dat het publiek de Dixie chicks weer in hun armen had gesloten. Toch wordt het nooit meer zoals voor 2003.
Naar aanleiding van de documentaire ‘Shut up and sing’ op de Nederlandse tv, werden diverse nummers van Dixie chicks gedownload. Hierdoor krijgen ‘Not ready to make nice’ (op #77) en ‘The long way around’ (#92), beide singles uit 2006, tegelijk een notering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten