Jason Mraz gaf vroeger cd’s weg

Jason Mraz: I’m yours (100)

Het werd zo’n beetje wel tijd! ‘I’m your’s’ van Jason Mraz is al sinds half maart uit en wordt op diverse zenders veel gedraaid. En nu, op 3 mei, komt het nummer eindelijk binnen in de Single Top 100, maar dan ook net! Jason Thomas Mraz komt uit Mechanicsville, Virginia, waar bij werd geboren op 23 juni 1977. Toen hem op de basisschool werd gevraagd wat hij wilde worden, wilde hij ‘magician (goochelaar) zeggen, maar zei per ongeluk musician (muzikant). Vanaf dat moment kon hij voor zijn gevoel niet meer terug, en dus begon hij op zijn achttiende met gitaar spelen. Na een korte studie muziek en theater aan the American Musical and Dramatic Academy in New York, verhuisde hij naar San Diego, Californië. Daar ontmoette Jason percussionist Toca Rivera, drummer Adam King en gitarist Ian Sheridan, die nog steeds tot zijn vaste bandleden behoren. In 1999 bracht hij in eigen beheer het album ‘A Jason Mraz demonstration’ uit. Alvorens hij een platencontract kreeg, volgden er nog drie albums.

In 2002 keerde hij weer terug naar Virginia, kreeg een contract bij Elektra records, en werkte samen met producer John Alagía aan het album ‘Waiting for my rocket to come’, dat in 2003 werd uitgebracht. Dat album stond meer dan 1 jaar genoteerd in de Amerikaanse albumlijst, met een uiteindelijke verkoop van meer dan 1 miljoen stuks. Vorig jaar ging zijn grote droom in vervulling: touren door Europa. Bepakt met gitaar en rugzak, reisde hij twee maanden rond. Een concert in Paradiso Amsterdam, was binnen vijftien minuten verkocht.

Zijn bekendheid dankt hij vooral aan YouTube en MySpace. Jason is van mening dat door het grote aanbod deze sites de artiesten dwingen om creatiever, eerlijker en toegankelijker te worden. Iedereen kan zijn digitale camera pakken en een video maken. De tijd van de miljoenen kostende videoclips is voorbij. Geld is niet waar Jason op uit is. Zelfs om hem live te zien spelen, betaal je – ook in Amerika – vaak minder dan voor een album in de winkel. Jason: “Ik denk niet dat het nodig is om belachelijke prijzen te vragen. Toen ik begon, verkocht ik mijn cd’s voor tien dollar in cafés. Als iemand dat niet kon betalen, gaf ik ze weg. Ik wil niet dat geldgebrek tussen mijn muziek en een luisteraar in staat.” Later deze maand verschijnt zijn zevende album ‘We sing, we dance, we steal things’.