Bill Withers: Ain’t no sunshine (51) *** hit op herhaling ***
Afgelopen zaterdag hebben een groot aantal Nederlandse artiesten, waaronder Boris, Ricky Koole, Trijntje Oosterhuis, Sabrina Starke en Ruben Hein, in Carré in Amsterdam een eerbetoon gebracht aan Bill Withers. Het eerbetoon, waaraan zijn dochter Kori ook deelnam en waarbij Withers ook zelf aanwezig was, werd gehouden omdat het dit jaar 40 jaar geleden is dat zijn debuutalbum ‘Just a I am’ verscheen.
De afgelopen week is in diverse radio en tv-programma’s aandacht aan het eerbetoon besteed. Zo was de bijna 73-jarige Withers woensdag te gast in ‘De Wereld Draait Door’, waar hij toegezongen werd door Ruben Hein en Trijntje Oosterhuis. De dag daarop kwam Bill langs bij ‘Effe Ekdom’ van 3FM dj Gerard Ekdom. Al die aandacht zorgde er voor dat veel van zijn nummers werden gedownload, waarvan ‘Ain’t no sunshine’ voldoende voor een positie in de Single Top 100 en een vijfde week ingaat.
‘Ain’t no sunshine’ was in 1971 zijn eerste hit in Nederland (#19). Begin 1973 bereikte de versie van Michael Jackson de 17de plaats. Vijftien jaar later ging het nummer op herhaling, maar dan in the Eclipse mix door Ben Liebrand en bereikte de 26ste plaats.
Withers schreef ‘Ain’t no sunshine’ toen hij 31 jaar oud was en werkte in een fabriek waar toiletten werden gemaakt voor vliegtuigen. De inspiratie voor het nummer kwam na het zien van de film ‘Days of wine and roses’ uit 1962. De personages in de film, gespeeld door Lee Remick en Jack Lemmon, waren beide alcoholisten, dan weer sterk, dan weer zwak. Withers: “Het is alsnog je rattengif slikt. Soms mis je dingen die niet echt goed voor je zijn. Tijdens die film schoot de titel ‘Ain’t no sunshine’ door mijn hoofd en nog iets dat ooit gebeurd is, maar waar ik me niet bewust van was.” Het nummer heeft dus niets te maken met oude liefdes, die dat graag willen doen geloven.
Oorspronkelijk was ‘Ain’t no sunhine’ de b-kant van ‘Harlem’. Maar doordat de dj’s de b-kant draaiden en ‘Harlem’ links lieten liggen, werd ‘Ain’t no sunhine’ zijn eerste hit.
zwarte muziek
Hij was 32 toen hij als zwarte artiest zijn eerste succes boekte, waarop vele zouden volgen. Denk maar aan ‘Lovely day’ (#24 in1978 en #12 in 1988 in de remix van Ben Liebrand) en ‘In the name of love’, in duet met Ralph MacDonald (#48 in 1984). Maar toen in 1985 witte bazen in de muziekindustrie hem gingen vertellen hoe zijn muziek eigenlijk moest klinken, liet hij deze ‘blackxperts’ achter zich en ging voor zijn kinderen zorgen. Withers zijn muziek werd later door anderen gebruikt. Club nouveau scoorde in 1987 een #4-hit met zijn compositie ‘Lean on me’ en in ‘No diggity’ van Blackstreet (#7 in 1996), zit zijn ‘Grandma’s hands’ (zijn favoriete nummer) gesampled.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten