Coldplay voor één week bovenaan

Coldplay: Every teardrop is a waterfall (1) *** hoogste eersteweeks / eerste week op #1***

Ruim een week geleden, op vrijdag 3 juni 2011, was ‘Every teardrop is a waterfall’ van Coldplay voor het eerst te horen op de Nederlandse radio. Officieel mocht het nummer pas om 13.00 te horen zijn, maar 3FM dj Claudia de Breij liet het nummer al even voor enen horen.

Binnen twee uur was ‘Every teardrop is a waterfall’ het meest gedownloade nummer en dat zou het de hele week blijven. En dus is het de nieuwe #1 in de Single Top 100, na ‘Talk’, hun tweede #1-hit. Afgelopen zaterdagavond stond de band op Pinkpop waar ze een ruim anderhalf uur durend concert afsloten met hun achttiende notering. Tevens speelden ze een aantal nummers van hun vijfde album, dat in de herfst verschijnt. Het nummer staat in diverse landen genoteerd, maar buiten Nederland, haalde het (nog) nergens de eerste plaats. Dat is slechts voor één week, want volgende week neemt Rochelle, winnares van X-factor, de eerste plaats van hen over!

Plagiaat?
 

Coldplay is een wereldband en dus proberen anderen daar een slaatje uit te slaan. De band werd al diverse keren beschuldigd van plagiaat en er werden grote sommen met geld geëist. In 2007 beweerde de in Italië wonende Nederlander Peter van Houten dat ‘Clocks’ (#2 in 2003) gebaseerd zou zijn op zijn nummer ‘Caviar and champagne’ uit 1982. Van ‘Viva la vida’, bij ons #4 in 2008 en internationaal hun grootste hit, werd niet minder dan drie keer gezegd dat het geplagieerd was. In 2008 door gitarist Joe Satriani die de band beschuldigde, omdat het nummer een doorslagje is van zijn ‘If I could fly’. Hoewel er nooit details over bekend zijn gemaakt, werd deze zaak tussen beide partijen, buiten de rechtbank om geschikt.
 
Dat lukte twee andere partijen niet, die in ‘Viva la vida’ ook iets van een compositie van henzelf herkenden. In 2009 verscheen een video van de Amerikaanse band Creaky boards met het nummer ‘The songs I didn’t write’ dat ook gelijkenissen zou vertonen met ‘Viva la vida’. En de (voorlopig?) laatste beschuldiging kwam in 2009 van Yusuf Islam alias Cat Stevens: zijn ‘Foreigner suite’ was gebruikt voor ‘Viva la vida’. Maar, liet hij weten, ze hebben het vast niet met opzet gedaan. Er zullen nog velen komen die een graantje willen meepikken van het succes.

… nu zeker niet

Wellicht dat de groep al die beschuldigingen wel zat was en zich daarom vorige week vrijdag haastte om te melden dat ‘Every teardrop is a waterfall.’ gebaseerd is op ‘Ritmo de la noche’ van Mystic (#17 in 1990). Het bericht kwam echter wel pas, nadat de beschuldigingen over plagiaat over en weer gingen op het internet.

Na het zien van de film ‘Biutiful’ uit 2010 van de Mexicaanse regisseur Alejandro González Iñárritu, waarin een scene zit met een nachtclub en ‘Ritmo de la noche’ op de achtergrond is te horen, kreeg Chris Martin inspiratie voor het Coldplay nummer. Chris wist toen nog niet dat de versie van Mystic een cover was van ‘I go to Rio’ van Peter Allen.

Allen, geboren als Peter Richard Woolnough op 10 februari 1944 in Tenterfield, New South Wales in Australië, schreef het nummer samen met de Amerikaanse componist/actrice Adrienne Anderson. Met Barry Manilow schreef zij niet minder dan dertig nummers, waaronder ‘Could it be magic’, dat een wereldhit werd voor Donna Summer. Vorig jaar was ze te gast tijdens de première van de show van Barry Manilow in Las Vegas.


Peter Allen nam ‘I go to Rio’ in 1976 op voor zijn elpee ‘Taugth by experts’. Het jaar daarop kwam het op single uit, stond zes weken bovenaan de Australische hitparade en was de op zes na populairste single van het jaar. Bij ons kwam het in 1978 niet verder dan de achttiende plaats. ‘I go to Rio’ is diverse keren gecoverd (onder andere door Peggy Lee en Pablo Cruise), staat op menige soundtrack (onder andere ‘Muriel’s wedding’) en is gesampled (als ‘Ritmo de la noche’ en ‘Every teardrop is a waterfall’). Allen is zeven jaar getrouwd geweest met Liza Minelli, maar kwam later uit de kast als homo. Aanstaande zaterdag, 18 juni, is het precies negentien jaar geleden dat hij overleed aan kanker in zijn keel, hoofd en nek, als gevolg van Aids. Over zijn leven is de musical ‘The boy from Oz’ gemaakt.

drie covers op een rij

Mystic was de Britse producer Mark Wade en de Spaanse zangeres Maria Chica Sachez. Zij waren echter niet de enigen in 1990 die een hit scoorde met ‘Ritmo de la noche’. Er waren nog twee uitvoerende en met z’n drieën stonden ze gezamenlijk negen weken genoteerd. De tweede versie was van Lorca (#23), een project van de in Santiago, Chili geboren producer Carlos Campos. De meest succesvolle versie van ‘Ritmo de la noche’ werd afgeleverd door Chocolate (#12), dat bestond uit de Duitsers Alex Jörg Christensen (producer) en Verona Feldbusch (zangeres). Christensen zou twee jaar later een #3-hit scoren als U 96 met ‘Das Boot’.