Eurovisiehits 2016 (1)

Een week na de 61^e editie van het Eurovisie Songfestival krijgen, na onze Douwe Bob, twee deelnemers een notering, waarover zo dadelijk meer. Naast de meer dan 200 miljoen mensen in Europa, was het festival voor het eerst live te zien via het kabelnetwerk Logo (50 miljoen kijkers), dat vooral gericht is op de LGBT-gemeenschap (lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transseksuelen) in de Verenigde Staten van Amerika. En tenslotte was het gebeuren ook nog voor het eerst te zien in Azië via Human TV / Mango TV.

Zoals het er nu uitziet, organiseert de Asian-Pacific Broadcasting Union (ABU)  vanaf 2017 een eigen Songfestival in de regio, waaraan dan ook Australië zal deelnemen. Dat betekent dat dit land, dat wegens groot succes dit jaar weer meedeed aan het Eurovisie Songfestival, er dan niet meer bij zal zijn. En dat is maar goed ook, want dit jaar won Australië bijna! Over naar de Eurovisiehits van dit jaar, waaronder die van Australië.

#5 Douwe Bob: Slow Down (Nederland)

Niet alleen in de Album Top 100 boekt Douwe Bob winst, zijn album Fool Bar stijgt daar naar de tweede plaats; slechts een 100 exemplaren scheidden hem van de #1: Broederliefde met Hard Work Pays Off 2.

Maar ook in de Single Top 100 zit zijn nummer ‘Slow Down’, dat nu voor de tweede week het meest gedraaide liedje op de Nederlandse radiostations is, in de stijgers. Na de sprint vorige week van 95 naar #34, stijgt het nummer deze week verder door, naar een vijfde plaats en is daarmee opnieuw de topsprinter. Douwe scoort daarmee, na ‘Multicoloured Angels’ (#4 in 2012) en ‘Hold Me’ met Anouk (#2 in 2015), zijn derde top 5-notering.

Stijgen nadat je bent uitgeschakeld (Douwe werd elfde), is bijzonder. Niet eerder boekte een inzending voor het Eurovisie Songfestival zo’n grote winst, nadat het was uitgeschakeld of niet had gewonnen! Met een vijfde plaats staat ‘Slow Down’ van Douwe Bob al hoger dan ‘Walk Along’ van Trijntje Oosterhuis, dat op 20 december 2014 binnenkwam op de zevende plaats!

Over naar de twee nieuwe Eurovisiehits

#34 Frans: If I Were Sorry (Zweden)

In 2015 won Måns Zelmerlöw met ‘Heroes’ het Eurovisie Songfestival voor Zweden. Het was de zesde overwinning voor zijn land. De kans dat Zweden opnieuw het Songfestival zou winnen dit jaar, was zeker aanwezig. ‘If I Were Sorry’ behoorde lange tijd tot één van de favorieten.

Zowel de vakjury (122 punten) als de tele-voters (139), kwam echter niet verder dan een vijfde plaats. Opvallend dan ook dat zijn liedje veel hoger scoort dan andere inzendingen zoals bijvoorbeeld Australië (tweede), dat slechts binnenkomt op de 100e plaats (zie daar). Wellicht scoort het nummer zo goed omdat het veel weg heeft van ‘Catch And Release’ van Matt Simons? Juist dat zou een reden moeten zijn, om het links te laten liggen, want de originaliteit was dit jaar weer ver te zoeken.

Frans, volledige naam Frans Osifoh Jeppsson Wall (Ystad, Skäne, Zweden, 19 december 1998), heeft sinds zijn achtste een aantal jaren gewoond in Londen, waar zijn vader, van Nigeriaanse afkomst, is opgegroeid. Frans is dan ook tweetalig opgevoed: Engels en Zweeds, maar hij spreekt bijna nooit Zweeds!

blessure

Het was niet vanzelfsprekend dat Frans de muziek in zou gaan. Hij was een verdienstelijk turner totdat hij moest stoppen vanwege een knieblessure. Tijdens het WK voetbal van 2006, zong Frans het nummer ‘Who’s Da Man’, als eerbetoon aan de Zweedse voetballer Zlatan Ibrahimović. In Zweden doorliep Frans de muziekschool en raakte bedreven in drummen en gitaarspelen. Samen met Fredrik Andersson, zijn producer, schreef Frans het nummer ‘If I Were Sorry’, waarmee hij op 12 maart met 14,4% van de stemmen van tele-voters, het   Melodifestivalen, de Zweedse voorronde, won en Zweden mocht vertegenwoordigen.

#100 Dami Im: Sound Of Silence (Australië)

Voor het eerst werden dit jaar de punten van de vakjury en de tele-voters gescheiden. Met 320 punten was ‘Sound Of Silence’ van Dami Im het populairste liedje bij de vakjury, Oekraïne volgde met 211, Rusland met 130 punten. Van te voren was min of meer afgesproken, dat mocht Australië het festival winnen, dan zou dat in 2017 niet down under worden gehouden, maar in Duitsland. Een opsteker voor dat land, dat al sinds 2013 geen top 10-positie meer wist binnen te halen. Sterker, zowel in 2015 als dit jaar eindigden ze onderaan!

Terug naar Dami Im, want ze moest eerst nog wel winnen natuurlijk. Aanvankelijk leek het ook die kant op te gaan met de stemmen van de tele-voters, maar het venijn zat ‘m in de staart. Want bij de laatste verdeling, schoof zij naar plek 2 (+ 191=511), Rusland naar de derde plaats (+ 361=491) en was de winst voor Oekraïne (+ 323=534).

Dami Im, geboren in Seoul, Zuid-Korea op 17 oktober 1988, begon op haar vijfde met pianospelen. Op haar negende emigreerde ze met haar moeder en broertje Kenny naar Australië, omdat haar ouders dachten dat ze daar meer mogelijkheden zou hebben. Vader, een getrainde operazanger, bleef nog even achter in Zuid-Korea om geld te verdienen. Dami volgde het conservatorium, studeerde af in bijzondere zang en was een tijdje pianolerares.

In 2013 deed Dami mee aan de vijfde seizoen van de Australische X Factor, die ze op 27 oktober van dat jaar won. Daarna bracht ze diverse singles en de albums Dami Im (2013) en Heart Beats (2014) uit. Onlangs verscheen Classic Carpenters met liedjes van the Carpenters.

Op 17 november 2015 werd bekend dat Australië opnieuw (na in 2015 meegedaan te hebben met Guy Sebastian, omdat het festival 60 jaar bestond) zou meedoen aan het Eurovisie Songfestival. Dit keer was Australië niet automatisch geplaatst, maar moest net als de meeste landen één van de halve finales zien te overleven. Dat lukt Dani Im zonder probleem met ‘Sound Of Slilence’, want het kreeg de meeste punten: 330, 43 meer dan ‘1944’ van Jamala, de uiteindelijke winnares. De rest is Eurovisie-geschiedenis.

‘Sound Of Slilence’ is geschreven door Anthony Egizii en David Musumeci. Beide schreven nummers voor onder andere the Veronicas, Ricky Martin en Guy Sebastian, in 2015 deelnemer voor Australië. Alleen het winnende lied toen, ‘Heroes’, schreef Sebastian zelf. Wel is ‘Sound Of Slilence’ door hetzelfde team geproduceerd: DNA, waarachter Anthony Egizii en David Musumeci zitten.

(nog) geen winnaar

Naast Douwe Bob, hebben dus slechts twee Eurovisienummers de Single Top 100 bereikt. De grote afwezige is de 32-jarige Susana Jamaladinova, ofwel zangeres Jamala, die op 14 mei met ‘1944’ de winst voor Oekraïne binnensleepte. Zij staat op #166 in de Bubbling Under Top 100, de wachtkamer van de Single Top 100.

Als ‘1944’ niet alsnog scoort (en dat verwachten wij), is het de tiende keer dat het winnende liedje geen notering krijgt. De voorlaatste keer was in 2008, toen Dima Bilan voor Rusland won met ‘Believe’, Ondanks dat producer Timbaland zich er tegenaan had bemoeid, kreeg het geen notering.

Daarvoor kwam het in het eerste decennium van deze eeuw twee keer voor: in 2007 (Marija Šerifović met ‘Molitva’ voor Servië) en in 2002 (Marie N. met ‘I Wanna’ voor Letland). In de vorige eeuw kregen zes winnaars geen notering, maar toen was de hitparade ook veel korter dan nu: in 1969, 1963, 1962, 1961, 1958 én in 1956, de allereerste editie: Lys Assia met ‘Refrain’!