zondag 27 september 2009

Jenny Lane bepaalt haar eigen richting

Jenny Lane: Say say say (78)

Jenny Willemstijn staat zowel in de Album als Single Top 100. Naast Trijntje Oosterhuis en Shirma Rouse, is Jenny achtergrondzangeres op ‘For bitter or worse’, het #1-album van Anouk. Ze werkt al sinds de ‘Who’s your mama’ tour bij Anouk. Daarnaast heeft Jenny de koortjes op ‘Postman’ van Postman (#49 in de albumlijst) gearrangeerd en gezongen. Jenny Lane is dus niet zomaar een zangeres.

Ze komt uit een muzikale familie, haar moeder is ook zangeres en tourde rond door Nederland en Europa. Jenny zat van haar vijfde tot haar veertiende op de theaterschool en speelde in een aantal bandjes. Ondanks haar vele talenten, kon ze geen keuze maken, omdat ze bang was de verkeerde te maken. Vier jaar lang zat ze blowend op haar zolderkamertje. De ommekeer kwam toen ze naar een theatervoorstelling ging en toen wist ze het: het podium daar hoorde ze thuis. Via de theaterschool kwam ze in contact met Coen Ouwehand. Hij had al het nodige over haar gehoord en vond dat ze piano moest leren en bood haar gratis les aan. Daar kreeg ze zo’n plezier in, waardoor ze eigen nummers is gaan schrijven.

talentenjacht

In 2006 las ze dat Sabrina Starke de Rotterdamse talentenjacht ‘Talent night’ had gewonnen en vervolgens mocht meedoen aan een talentenjacht in het Apollo Theater in New York. Diezelfde weg wilde Jenny ook wel bewandelen. Ze schreef zich in, won op 3 juni 2007 en mocht in september van dat jaar naar New York. Daar deed ze iedereen versteld staan met haar uitvoering van ‘And I’m telling you I’m not going’ uit de musical ‘Dream girls’. Dat ging echter niet zonder slag of stoot, want nog voordat ze een noot had gezongen, werd ze uitgejouwd als blanke zangeres in het zwart bastion. Gelukkig hield ze zich staande en het leverde haar de overwinning op. Terug in Nederland ging ze verder met het oefenen op de piano, het schrijven van liedjes en formeerde ze een band. Een jaar lang werkte ze aan het album ‘Monsters’, waarna ze op zoek ging naar een platenmaatschappij. Dat deed ze bewust, want ze wilde niet aankomen met een half album, want dan zou ze wellicht in een bepaalde richting zijn geduwd. Alle nummers op het album ‘Monsters’ schreef ze zelf of samen met andere liedjesschrijvers. De eerste single ‘ Say say say’ komt binnen op #78. Ze noemt zich Jenny Lane omdat ze vroeger gek was op smartlappen en vaak Tante Leen werd genoemd, naar de gelijknamige zangeres. Leen werd Lane.

1 opmerking: