Raphael Gualazzi: Madness of love (90)
Italië is naast Spanje, Frankrijk, Groot-Brittannië en Duitsland, één van de vijf landen die het Eurovisie Songfestival sponsoren met een flinke financiële bijdrage. Genoeg, om elk jaar verzekerd te zijn van een finaleplek, ongeacht hoe hoog (of soms laag) de inzending eindigt. Italië won het festival twee keer: Gigliola Cinqueti met ‘Non ho l’étà’ (in 1964) en Toto Cutugno met ‘Insieme 1992’ (in 1992). Ondanks dat Italië tussen 1998 – 2010 niet meedeed aan het festival, betaalden ze er wel aan mee.
Na veel pogingen van de EBU (= de Europese radio-unie, een samenwerkingsverband van publieke omroepen), om Italië terug te halen naar het liedjesfestival, lukte dat uiteindelijk voor 2011. In het najaar van 2010 kondigde de RAI (=Italiaanse publieke omroep) aan dat Italië weer mee zou doen en dat de winnaar van X factor een goede kans maakte. Maar uiteindelijk werd daar van afgestapt en moest Nathalie Giannitrapani thuis blijven en werd de kandidaat gehaald bij het
San Remo festival
De oorsprong van het Eurovisie Songfestival ligt in het Italiaanse San Remo Festival. Dit festival wordt sinds 1951 gehouden in San Remo, waaraan alleen Italiaanse liedjes deelnamen. Met de start van het Eurovisie Songfestival in 1956, werd min of meer traditie dat de winnaar van het San Remo festival Italië zou vertegenwoordigen. Sinds 1984 is het festival gesplitst in een sectie voor gevestigde artiesten en eentje voor nieuwkomers.
Nadat de winnares van X factor was afgevallen werd voorgesteld om weer een winnaar van het San Remo festival te sturen. Maar de RAI koos voor een andere oplossing. Een speciale jury kreeg de taak de kandidaat te kiezen uit de deelnemers aan het Italiaanse festival, wat dus niet perse de winnaar hoefde te zijn. Roberto Vecchioni won met ‘Ciamami ancora amore’ (gevestigde artiesten), Raphael Gualazzi met ‘Follia d’amore’ (nieuwkomers).
De jury bepaalde dat Gualazzi naar Düsseldorf mocht om Italië te vertegenwoordigen. Zijn ‘Follia d'Amore’ werd daarvoor bewerkt tot ‘Madness of love’. Een goede keuze, want het nummer eindigde tweede met 189 punten. Italië, de peetvader van het Eurovisie Songfestival is weer helemaal terug.
En dat dankzij Raphael Gualazzi (Urbino, 11 november 1981). Hij studeerde klassiek piano, maar breidde dat uit naar jazz, blues en fusion. Sinds 2005 neemt hij deel aan diverse Europese jazzfestivals. In dat jaar bracht hij het album ‘Love outside the window’ uit. Hij brak door in eigen land, na een bijzondere uitvoering van ‘Stop’ van Fleetwood mac, dat daarop gebruikt werd in een reclamespot. Vorig jaar was Gualazzi op verscheidene festivals te zien, waaronder het Heineken jammin’ festival. In februari verscheen van hem het album ‘Reality and fantasy’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten