Als je geboren bent als Glenda Batta (Amsterdam, 19 juni 1978), dan kunnen we ons voorstellen dat je een andere naam kiest voor je zangcarrière, Glennis Grace bijvoorbeeld. Onder die naam scoorde ze acht hits, waarvan de eerste, ‘I’m gonna be strong’ (#13 in 1994), nog steeds de grootste is. In dat jaar won ze de finale van de Nederlandse én Europese Soundmixshow met haar vertolking van ‘One moment in time’ van Whitney Houston. Twee jaar geleden werd Glennis gevraagd om Nederland te vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival in Kiev. Met ‘My impossible dream’ kwam ze echter niet door de voorrondes. In het kielzog van het festival scoorde ze nog een hitje met ‘Shake up the party’. Vorig jaar was muzikaal gezien een betrekkelijk rustig jaar, maar privé juist heel spannend: op 19 mei 2006 beviel ze van zoon Anthony Shane Majri. Daarna speelde ze afwisselend met Mathilde Santing, de rol van de goede fee Glinda in de musical ‘The wiz’.Maar ze is terug! Met een nieuwe naam (gewoon Glennis, zonder Grace dus), op het ijs in de derde reeks van ‘’Sterren dansen op het ijs’ en met een nieuwe single, ‘Hoe’. Een nummer dat gaat over mensen die ze zat is, en dat ze schreef met Evert Abbing. Evert speelde toetsen in Lois Lane, en schreef en produceerde nummers voor onder andere Marco Borsato en Bastiaan Ragas, niet de minsten dus! ‘Hoe’ is de voorloper van een geheel Nederlandstalig album van Glennis. Het is niet de eerste keer dat ze Nederlandstalig zingt. In 2004 nam ze met Gordon & friends (= Re-play, Romeo, Marlayne, Edsilia Rombley, Sarina, Sat-R-day, Lloyd, Mark Dakriet, Trijntje Oosterhuis en Glennis zelf) het nummer ‘Het einde van de weg’ op, dat tot #60 kwam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten